مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[برن اوت؛]

تا بشاید خدمت مخدوم جان ها شمس دین
آن قباد و سنجر و اسکندر و خاقان ما

افسرده ایم و خسته دل از هرچه هست و نیست
شاید به بوی زلف تو خور را دوا کنیم

 

[M.Fakher]

افسرده ایم و خسته دل از هرچه هست و نیست
شاید به بوی زلف تو خور را دوا کنیم

مارا نکنید یاد هرگز
ما خود هستیم یاد بی ما

 

[برن اوت؛]

مارا نکنید یاد هرگز
ما خود هستیم یاد بی ما

افسوس که افسانه سرایان همه خفتند
اندوه که اندوه گساران همه رفتند

 

[M.Fakher]

افسوس که افسانه سرایان همه خفتند
اندوه که اندوه گساران همه رفتند

در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما

 

[برن اوت؛]

در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما

ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایه‌ای بر آفتاب انداختی

 

[M.Fakher]

ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایه‌ای بر آفتاب انداختی

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

 

[برن اوت؛]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

از باده جوشانم وز خرقه فروشانم
از يار چه پوشانم آهسته که سرمستم

 

[M.Fakher]

از باده جوشانم وز خرقه فروشانم
از يار چه پوشانم آهسته که سرمستم

من نمیدانم کیم لیک یک من در منست
آنکه تکلیف منش با من من من روشن است

 

[برن اوت؛]

من نمیدانم کیم لیک یک من در منست
آنکه تکلیف منش با من من من روشن است

تا نگريد طفلک حلوا فروش
ديگ بخشايش كجا آيد به جوش

 

[M.Fakher]

تا نگريد طفلک حلوا فروش
ديگ بخشايش كجا آيد به جوش

شب رفت صبوح آمد غم رفت فتوح آمد
خورشید درخشان شد تا باد چنین بادا