مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[مارینا آروین]

دلم را خوب می فهمد هر آن کس ماجرا دارد
میان سینه اش هر کس که قلبی مبتلا دارد

پر از دلشوره عشقی که سیرابم نخواهد کرد
به دریا می زند خود را دل من تا تو را دارد

دل از من برد و روی از من نهان کرد

خدا را با که این بازی توان کرد

 

[m.sina]

دل از من برد و روی از من نهان کرد

خدا را با که این بازی توان کرد

دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت
دستم نمی‌رسد که بگیرم عنان دوست

رنجور عشق دوست چنانم که هر که دید
رحمت کند، مگر دل نامهربان دوست

 

[Delaram*☆♡]

دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت
دستم نمی‌رسد که بگیرم عنان دوست

رنجور عشق دوست چنانم که هر که دید
رحمت کند، مگر دل نامهربان دوست

تا کی چو گل از هوا مشوش باشیم
چند از پی آبرو در آتش باشیم

چون جان عزیز ما به دست قدر است
تن را به قضا دهیم و دلخوش باشیم

 

[m.sina]

تا کی چو گل از هوا مشوش باشیم
چند از پی آبرو در آتش باشیم

چون جان عزیز ما به دست قدر است
تن را به قضا دهیم و دلخوش باشیم

مائیم ز عشق یافته مرهم خود
بر عشق نثار کرده هر دم دم خود

تا هر دم ما حوصلهٔ عشق رود
در هر دم ما عشق بیابد دم خود

 

[Delaram*☆♡]

مائیم ز عشق یافته مرهم خود
بر عشق نثار کرده هر دم دم خود

تا هر دم ما حوصلهٔ عشق رود
در هر دم ما عشق بیابد دم خود

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست

کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست

 

[m.sina]

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست

کس در همه آفاق به دلتنگی من نیست

تشنگان مهر محتاج ترحم نیستند
کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است
‌
باشد ای عقل معاش اندیش با معنای عشق
آشنایم کن ولی نا آشنایی بهتر است

 

[Delaram*☆♡]

تشنگان مهر محتاج ترحم نیستند
کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است
‌
باشد ای عقل معاش اندیش با معنای عشق
آشنایم کن ولی نا آشنایی بهتر است

تا ز نیکی وز بدی من واقفم من واقفم
از جمالت غافلم باری بیا رویی نما

 

[m.sina]

تا ز نیکی وز بدی من واقفم من واقفم
از جمالت غافلم باری بیا رویی نما

از دیده سراغ دل دیوانه طلب کن
نقش قدم نشئه ز پیمانه طلب کن

از پهلوی دل شعله خرامند نفسها
ای اشک تو هم آتش از این خانه طلب کن

 

[Delaram*☆♡]

از دیده سراغ دل دیوانه طلب کن
نقش قدم نشئه ز پیمانه طلب کن

از پهلوی دل شعله خرامند نفسها
ای اشک تو هم آتش از این خانه طلب کن

نوح تویی روح تویی فاتح مفتوح تویی
مرغ که تور تویی خسته به منقار مرا

 

[m.sina]

نوح تویی روح تویی فاتح مفتوح تویی
مرغ که تور تویی خسته به منقار مرا

آن روح را که عشق حقیقی شعار نیست
نابوده به که بودن او غیر عار نیست

در عشق باش که سرخوش عشقست هر چه هست
بی کار و بار عشق بر دوست بار نیست