مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[!r.a.m!#@]

ای انکه طیب دردهای مای
این درد ز حد رفت چه می فرمایی

 

[MILAN]

ای انکه طیب دردهای مای
این درد ز حد رفت چه می فرمایی

یک نفر آمد صدایم کرد و رفت
در قفس بودم، رهایم کرد و رفت

 

[M.Fakher]

تا بریزد موج دریارا
در قفس هایی که می‌سازد

 

[Surin]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

 

[M.Fakher]

دولت شید او منم
باز سپید او منم

 

[Surin]

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

 

[M.Fakher]

ـتو جان و جهانی کریما مرا
چه جان و جهانی از کجا تا کجا؟

 

[MILAN]

ای تو در این خانه ی پر نقش و خیال
خیز از این خانه برو رخت ببر هیچ مگو

 

[M.Fakher]

وه چه بیرنگ و بینشان که منم
کی ببینم مرا چنان که منم

 

[Surin]

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست