مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[SETAYESH.MO]

ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما
انا فتحنا الصلا باز آ ز بام از در در آ

ای در دل من میل و تمنا همه تو
وندر سـر من مایه سودا همه تو

هرچنـــــد به روزگار در می‌نگرم
امروز هـمه تویی و فردا همه تو

 

[m.sina]

ای در دل من میل و تمنا همه تو
وندر سـر من مایه سودا همه تو

هرچنـــــد به روزگار در می‌نگرم
امروز هـمه تویی و فردا همه تو

وفا چه می طلبی از کسی که بی دل شد
چو دل برفت برفت از پیش وفا و جفا
یک دو روز دگر از لطف به بالین من آی
که من امروز دگر و فردای دگر

 

[Samira-M]

وفا چه می طلبی از کسی که بی دل شد
چو دل برفت برفت از پیش وفا و جفا
یک دو روز دگر از لطف به بالین من آی
که من امروز دگر و فردای دگر

رنج تن دور از تو ای تو راحت جان های ما
چشم بد دور از تو ای تو دیده بینای ما
صحت تو صحت جان و جهانست ای قمر
صحت جسم تو بادا ای قمرسیمای ما

 

[m.sina]

رنج تن دور از تو ای تو راحت جان های ما
چشم بد دور از تو ای تو دیده بینای ما
صحت تو صحت جان و جهانست ای قمر
صحت جسم تو بادا ای قمرسیمای ما

اتشت است این بانگ و نیست باد
هر که این اتش ندارد نیست باد
اتش عش است کاند نی فتاد
جوشش عشق است کاند می فتاد

 

[Samira-M]

اتشت است این بانگ و نیست باد
هر که این اتش ندارد نیست باد
اتش عش است کاند نی فتاد
جوشش عشق است کاند می فتاد

در گل بمانده پای دل جان می دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما

 

[m.sina]

در گل بمانده پای دل جان می دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما

ای ساقی اگر سعادتی هست تراست
جانی و دلی و جان ودل م**س.ت تراست
اند سر ما عشق تو پا میکوبد
دستی مزن که تا ابد دست تراست

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Samira-M]

ای ساقی اگر سعادتی هست تراست
جانی و دلی و جان ودل م**س.ت تراست
اند سر ما عشق تو پا میکوبد
دستی مزن که تا ابد دست تراست

تو می دانی که من بی تو نخواهم زندگانی را
مرا مردن به از هجران به یزدان کاخرج الموتی
مرا باور نمی آمد که از بنده تو برگردی
همی گفتم اراجیفست و بهتان گفته اعدا

 

[m.sina]

تو می دانی که من بی تو نخواهم زندگانی را
مرا مردن به از هجران به یزدان کاخرج الموتی
مرا باور نمی آمد که از بنده تو برگردی
همی گفتم اراجیفست و بهتان گفته اعدا

ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن

 

[بَهآرنارنج]

ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن

معشوقه چو آفتاب تابان گردد
عاشق به مثال ذره گردان گردد

 

[m.sina]

معشوقه چو آفتاب تابان گردد
عاشق به مثال ذره گردان گردد

دلی خواهیم چون دوزخ که دوزخ را فرو سوزد
دو صد دریا بشوراند ز موج بحر نگریزد