مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[بَهآرنارنج]

تویی فرزند جان کار تو عشق است

چرا رفتی تو و هرکاره گشتی

یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی
غمخواره یاران شد تا باد چنین بادا

هم باده جدا خوردی هم عیش جدا کردی
نک سرده ی مهمان شد تا باد چنین بادا

 

[Rªmin]

یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی
غمخواره یاران شد تا باد چنین بادا

هم باده جدا خوردی هم عیش جدا کردی
نک سرده ی مهمان شد تا باد چنین بادا

آخر الف هام ته میکشن ها☝

ای کرده تو مهمانم در پیش درآ جانم
زان روی که حیرانم من خانه نمی‌دانم

ای گشته ز تو واله هم شهر و هم اهل ده
کو خانه نشانم ده من خانه نمی‌دانم

زان کس که شدی جانش زان کس مطلب دانش
پیش آ و مرنجانش من خانه نمی‌دانم

 

[بَهآرنارنج]

آخر الف هام ته میکشن ها☝

ای کرده تو مهمانم در پیش درآ جانم
زان روی که حیرانم من خانه نمی‌دانم

ای گشته ز تو واله هم شهر و هم اهل ده
کو خانه نشانم ده من خانه نمی‌دانم

زان کس که شدی جانش زان کس مطلب دانش
پیش آ و مرنجانش من خانه نمی‌دانم

من از عالم تو را تنها گزیدم
روا داری که من غمگین نشینم؟!​

 

[Rªmin]

من از عالم تو را تنها گزیدم
روا داری که من غمگین نشینم؟!​

من در تو گریزان شدم از فتنهٔ خویش
من آن توام مرا به من باز مده

 

[بَهآرنارنج]

من در تو گریزان شدم از فتنهٔ خویش
من آن توام مرا به من باز مده

هرچنـــــد به روزگار در می‌نگرم
امروز هـمه تویی و فردا همه تو


​

 

[Rªmin]

هرچنـــــد به روزگار در می‌نگرم
امروز هـمه تویی و فردا همه تو
​

ور صفات دل گرفتی در سفر
همچو دل بی‌پا بیا بی‌سر بیا

چون لب لعلش صلایی میدهد
گرنه‌ای چون خاره و مرمر بیا

 

[بَهآرنارنج]

ور صفات دل گرفتی در سفر
همچو دل بی‌پا بیا بی‌سر بیا

چون لب لعلش صلایی میدهد
گرنه‌ای چون خاره و مرمر بیا

وان دفع گفتنت که برو شه به خانه نیست
وان ناز و باز و تندی دربانم آرزوست​

 

[Kuhiyar*]

وان دفع گفتنت که برو شه به خانه نیست
وان ناز و باز و تندی دربانم آرزوست​

تو هستی من شدی از آنی همه من

من نیست شدم در تو از آنم همه تو

 

[بَهآرنارنج]

تو هستی من شدی از آنی همه من

من نیست شدم در تو از آنم همه تو

وان لحظه که بیخود نفسی بنشینم
عالم همه ی سر به سر ترا میبینم​

 

[Kuhiyar*]

وان لحظه که بیخود نفسی بنشینم
عالم همه ی سر به سر ترا میبینم​

من از عالم تو را تنها گزیدم
روا داری که من غمگین نشینم؟!​