مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[بَهآرنارنج]

دلی خواهیم چون دوزخ که دوزخ را فرو سوزد
دو صد دریا بشوراند ز موج بحر نگریزد

دیروز مستان را به ره بربود آن ساقی کله
امروز می در می‌دهد تا برکند از ما قبا

ای رشک ماه و مشتری با ما و پنهان چون پری
خوش خوش کشانم می‌بری آخر نگویی تا کجا

 

[m.sina]

دیروز مستان را به ره بربود آن ساقی کله
امروز می در می‌دهد تا برکند از ما قبا

ای رشک ماه و مشتری با ما و پنهان چون پری
خوش خوش کشانم می‌بری آخر نگویی تا کجا

از بهر خدا بنگر در روی چو زر جانا
هر جا که روی ما را با خویش ببر جانا

 

[Aydindot]

ای گشته ز تو خندان بستان و گل رعنا
پیوسته چنین بادا چون شیر و شکر با ما

ای چرخ تو را بنده وی خلق ز تو زنده
احسنت زهی خوابی شاباش زهی زیبا

 

[Kuhiyar*]

ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر
کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

 

[فاطمه مقدم]

ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر
کان چهره مشعشع تابانم آرزوست

تـــا بــدیــن جـــا بــهر دینــار آمـــدم
چـــون رســیدم مســت دیــدار آمـــدم

 

[M A H]

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شهد شکر هیچ مگو

 

[فاطمه آماده]

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شهد شکر هیچ مگو

وه چه بیرنگ و بینشان که منم
کی ببینم مرا چنان که منم

 

[M A H]

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم



دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

 

[فاطمه مقدم]

مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم



دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

من آن توام
مرا به خود باز مده

 

[m.sina]

من آن توام
مرا به خود باز مده

هنگام صبوح امد ای مرغ سحر خوانش
با زهر درا گویان در حلقه مستانش
هر جان که بود محرم بیدار کنش آن دم
وان کو نبو محرم تا حشر بخسبانش