مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[M.Fakher]

دلا منگر به هر شاخی که در تنگی فرو مانی
به اول بنگر و آخر که جمع آیند غایت را

 

[Surin]

ای خــدای باعــطای باوفـــــا
رحم کــن بر عمر رفــته در جفـــــا

 

[M.Fakher]

اگر آن خود همی جانست چرا بعضی گران جانست
بسی جانی که چون آتش دهد بر باد صورت

 

[Surin]

تو جان نخواهی جان دهی
هر درد را درمان دهی
مرهم نجویی زخم را
خود زخم را دارو شوی

 

[M.Fakher]

یک شمع از این مجلس صد شمع بگیراند
ور زان که خداوندی هم بنده شوی با ما

 

[Surin]

آنچه از دریا به دریا می رود
از همان جا کامد، آنجا می رود

 

[M_hosseini]

در دایره وجود موجود علیست
اندر دوجهان مقصد و مقصود علیست
گرخانه اعتقاد ویران نشدی
من فاش بگفتمی که معبود علیست

 

[M.Fakher]

تا غم به سوی غم رود خرم سوی خرم رود
تا گل به سوب گل رود تا دل برآید بر سما

 

[atash.r]

از نیستان تا مرا ببریده اند
از نفیرم مرد و زن نالیده اند

 

[M.Fakher]

در گل بمانده پای دل جان میدهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما