مشاعره مشاعره با اشعار فاضل نظری

[m.sina]

تلخ است روزگار مگر با بهانه ای
پیدا کنیم دلخوشی کودکانه‌ای
ای عشق سر بزن به دل سنگ من که گاه
روید ز سنگ فرش خیابان جوانه ای

یک عمر نفس پشت نفس با تو دویدم
این بار قدم روی قدم سرزنشم کن
من سایه پنهان شده در پشت غبارم
آه این منم ای کم سرزنشم کن​

 

[s-a-h-a-r]

یک عمر نفس پشت نفس با تو دویدم
این بار قدم روی قدم سرزنشم کن
من سایه پنهان شده در پشت غبارم
آه این منم ای کم سرزنشم کن​

ناامیدم مکن از صبر و بگو می آید
عادل ظلم ستیزی ملک دادرسی

 

[m.sina]

ناامیدم مکن از صبر و بگو می آید
عادل ظلم ستیزی ملک دادرسی

یوسف به این رها شدن ازچاه دل مبند
این بار می برند که زندانی ات کنند
ای گل گمان مبر به شب جشن می روی
شاید به خاک مرده‌ای ارزانیت کنند
​

 

[s-a-h-a-r]

یوسف به این رها شدن ازچاه دل مبند
این بار می برند که زندانی ات کنند
ای گل گمان مبر به شب جشن می روی
شاید به خاک مرده‌ای ارزانیت کنند
​

دمی سرسبزی ما را به پای سرخوشی مگذار
درختی مثل من هر سال ناچار از شکوفایی‌ست

 

[m.sina]

دمی سرسبزی ما را به پای سرخوشی مگذار
درختی مثل من هر سال ناچار از شکوفایی‌ست

تفاوت‌ های ما بیش از شباهت هاست باور کن
تو تلخی ش*ر..اب کهنه ای من تلخی زهرم
مرا ای ماهی عاشق رها کن فکر کن من هم
یکی از سنگ های کوچک افتاده در نهرم​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[s-a-h-a-r]

تفاوت‌ های ما بیش از شباهت هاست باور کن
تو تلخی ش*ر..اب کهنه ای من تلخی زهرم
مرا ای ماهی عاشق رها کن فکر کن من هم
یکی از سنگ های کوچک افتاده در نهرم​

من که جز همنفسی با تو ندارم هوسی
با وجود تو چرا دل بسپارم به کسی

 

[m.sina]

من که جز همنفسی با تو ندارم هوسی
با وجود تو چرا دل بسپارم به کسی

یک نقطه بیش فرق رجیم و رحیم نیست
از نقطه‌ای بترس که شیطانی ات کنند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه‌ایست که قربانی‌ات کنند
​

 

[s-a-h-a-r]

یک نقطه بیش فرق رجیم و رحیم نیست
از نقطه‌ای بترس که شیطانی ات کنند
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه‌ایست که قربانی‌ات کنند
​

درختان را هنوز ای برف شوق برگ و باری هست
زمستان گرچه طولانی‌ست آخر نوبهاری هست

 

[لآجِوَرْد]

درختان را هنوز ای برف شوق برگ و باری هست
زمستان گرچه طولانی‌ست آخر نوبهاری هست

تو کاری کن ای مرگ ! اکنون که خلق
نخواهند مهمان ناخوانده را

در آغوش خود "بار دیگر" بگیر
من این موج از هر طرف رانده را​

 

[nhirqm˙]

اي بی وفای سنگدل قدرناشناس
از من همین که دست کشیدی تو را سپاس
با من که آسمان تو بودم روا نبود
چون ابر هر دقیقه درآیی به یک لباس