مشاعره مشاعره با اشعار فاضل نظری

[MOBARAKEH]

مرگ حق دارد که از ما روی برگردانده است
زندگی در کام ما زهر هلاهل ریخته
هر چه دام افکندم آهوها گریزان تر شدند
حال، صدها دام دیگر در مقابل ریخته

هرچند حیا می‌کند از بوسه‌ی ما دوست
دلتنگی ما بیشتر از دلهره‌ی اوست
الفت چه طلسمی‌ست که باطل‌شدنی نیست
اعجاز تو ای عشق نه سحر است نه جادوست

 

[m.sina]

هرچند حیا می‌کند از بو*س*ه‌ی ما دوست
دلتنگی ما بیشتر از دلهره‌ی اوست
الفت چه طلسمی‌ست که باطل‌شدنی نیست
اعجاز تو ای عشق نه سحر است نه جادوست

تشنگان مهر محتاج ترحم نیستند
کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است

 

[SAN.SNI]

تشنگان مهر محتاج ترحم نیستند
کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است

تاج سر دادمش و سیم زر، اما از من
عشق جز عمر گرانمایه به تاوان نگرفت

 

[FATIMA.SH]

تو را هوای به آغوش من رسیدن نیست
وگرنه فاصله‌ی ما هنوز یک قدم است

 

[m.sina]

تو را هوای به آغوش من رسیدن نیست
وگرنه فاصله‌ی ما هنوز یک قدم است

تو کاری کن ای مرگ ! اکنون که خلق
نخواهند مهمان ناخوانده را
در آغوش خود بار دیگر بگیر
من این موج از هر طرف رانده را

 

[M.Fakher]

تو کاری کن ای مرگ ! اکنون که خلق
نخواهند مهمان ناخوانده را
در آغوش خود بار دیگر بگیر
من این موج از هر طرف رانده را

از باغ میبرن چراغانی ات کنند
تا کاج جشن های زمستانی ات کنند

 

[m.sina]

از باغ میبرن چراغانی ات کنند
تا کاج جشن های زمستانی ات کنند

دمی از خاک با شوقِ تجلی سر برآوردن
نمی‌ارزد به عمری خاکِ عالم بر سر آوردن
کسی باور نخواهد کرد اعجاز تو را ای عشق
برای خودپرستان تا به کِی پیغمبر آوردن

 

[SAN.SNI]

دمی از خاک با شوقِ تجلی سر برآوردن
نمی‌ارزد به عمری خاکِ عالم بر سر آوردن
کسی باور نخواهد کرد اعجاز تو را ای عشق
برای خودپرستان تا به کِی پیغمبر آوردن

نهال بودم و در حسرت بهار! ولی
درخت می‌شوم و شوق برگ و بارم نیست
به این نتیجه رسیدم که سجده کردن من
به جز مبارزه با آفریدگارم نیست

 

[MehrnazParsa]

نهال بودم و در حسرت بهار! ولی
درخت می‌شوم و شوق برگ و بارم نیست
به این نتیجه رسیدم که سجده کردن من
به جز مبارزه با آفریدگارم نیست

تو کاری کن ای مرگ ! اکنون که خلق
نخواهند مهمان ناخوانده را
در آغوش خود "بار دیگر" بگیر
من این موج از هر طرف رانده را

 

[SAN.SNI]

تو کاری کن ای مرگ ! اکنون که خلق
نخواهند مهمان ناخوانده را
در آغوش خود "بار دیگر" بگیر
من این موج از هر طرف رانده را

ای بی وفای سنگ دل قدر ناشناس!
از من همین که دست کشیدی تو را سپاس
با من که آسمان تو بودم روا نبود
چون ابر هر دقیقه درآیی به یک لباس