مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[زینب میشی]

توتیای چشم من باش دمی

زنده کن مرا با نگهی

 

[Es_shima]

یلدا که وقت جشن نیست؛ وقت عذاب است..
یک ثانیه هم زندگی خودش سراب است..

 

[Gԋαȥαʅ]

تکه‌ تکه ی تو را
در هر آهنگی که گوش میدم
پیدا میکنم

 

[زینب میشی]

موی بافته ام دل از تو افسوس نربود

این پریشان گیسوام قفلی ز دلها نگشود

 

[Es_shima]

درد دارد و این دردها هر روز هم جاری‌ست
خسته شدم از زندگی، اما هنوز باقی‌ست...

 

[mahshad.cham]

تو برفتی و گلت سوخت ولی هیچ نگفت
محسنش را به دلش دوخت ولی هیچ نگفت

 

[sin.r]

تو ...تمام تمام شده ام
اری خودت
باخودت هستم که گوشت با دیگری ست
تمام دنیایم را تمام کردیو تاتمامت نکنم
دنیا به اتمام نگذارم که رسد

 

[زینب میشی]

دیده بگشا من همین جا و تویی که نیستی

عجبا امروز که من هست و تویی که نیستی

 

[sin.r]

یک به یک برگ های درختمان را باد برد
تک به تک شاخه هایش را خشکاند
قطره قطره مهر بایش ریختیم
سنگ سارش کردو ان را سوزاند

 

[زینب میشی]

در شهری که تو را بیگانه خوانندت مرو

گر در آن زاده شدی غریب دانندت مرو