کامل شده مجموعه اشعار منش نفس | Hnnaneh کاربر انجمن یک رمان

[Hannaneh Mirbagheri]

"تنها عشق تو"
هوای تو هویدا می‌کند، درون مرا
نفس تو ضامن می‌شود، خرمن بار مرا
صدای تو زنده نگه می‌دارد، بی‌نوا مرا
و تنها عشق تو امید می‌دهد، بی‌ اِحیا مرا

 

[Hannaneh Mirbagheri]

"ویرانه دل"
کجای این ویرانه دل نماندی، نمی‌دانم
کجای من دیوانه‌ی اهل دل نماندی، نمی‌دانم
***
"خم خمیده"
خیال عاشقی تو را میان خم خمیده ابروهایم
نگاه می‌دارم گاه دیدی ناگه شدی خام عاشقانه هایم

 

[Hannaneh Mirbagheri]

دل من دلدار"
قسم دادم قطره قطره‌ی کرشمه‌های نم نم باران را
تا نبارد بی‌تو و ماند کنار ما شب و روز این زمان را
شست باران شب و شبستر و بستر شبنم را
لیک هنوز سیراب نشده‌ام، آخر دلکم می‌طلبد چشم‌ تو را
گره ناگه افتاده در خلوص دل من، که می‌طلبد باران را
سوگند به ابرهایی که عاشقانه می‌دهد به‌ما سر و سامان را
به امید تو نذر کرده‌ام زیر باران ماندنم را
به شور و شوق دیدنت، ز خود طلب کرده‌ام آمدنم را

 

[Hannaneh Mirbagheri]

"زمانه خوش دل"
شرح کرده‌ بودم زمانه خوش دل را که شده بلبل دوست
مرحبا که چه خوب سودایم جا خوش کرد در دل‌ دوست
دل مانده حیران ز دوری و جان شده آماده ز فتادن‌دوست
حاشا که آخر کرد رغبت میل، مرا مایل به سوی آن‌دوست

 

[Hannaneh Mirbagheri]

"سازگاری بی سنگ نیست"
نامردی را شایان مردان عالم دانستن، کار خوبان نیست
مردی به جنس مرام است و به جنس وجود انسان‌ نیست
پاشدن رنگ شرنگ به قاب نقاش حیله گر قشنگ نیست
ترکیب ناخالصی نبوَد کارساز و سازگاری بی سنگ نیست
گذر شتاب دار زمان میان وقت و بی‌وقت بی‌‌هیچ نیست
فکری کنید ز افکار رها شده که گاهی‌ دگر فرصت ‌هیچ‌‌ نیست

 

[Hannaneh Mirbagheri]

"سکوتی گرفته"
باور خفت و چشم بستن به روی ظلم و ستم
یاور نداشتن یار مظلومان و تنها ماندن عَلم
دلیل آوارگی طفلان مانده در ره گمگشتگان
سوگند به وجود الله که نبوده‌ این، اسم دین خدایان
سخت نیست گشودن چشم خاک خورده و بسته
نیاز دین و انسان گم‌گشته میان سکوتی گرفته

 

[Hannaneh Mirbagheri]

"وجود مبارک"
ز نوای‌ درونی بشر دل‌بستم و کردم رها خود را ز همه‌ دلهره‌ها
سر و سامان را دادم به باد و دل را سپردم به آذوقه‌ها
بس است هرچه نادید گرفتم و گوش دادم ز حرف نااهلان
بس است تردید و ضن که زین پس راهیم سوی آسمان
تماثیل گل و گلبرگ می‌ماند همچو خزان برگ برگ
کاین تصاویر هست مثالی ز وجود مبارک جود و سنگ

 

[Hannaneh Mirbagheri]

"هست دستی"
در وهله‌ های زندگی، ز روزمرگی‌ها کردم آن‌را حک به سر
مکث و درنگ زندگی‌را دانستم چو استراحت برای بازی دگر
قبول که گه و گاه باختم، آن هم چه ساده و بی‌آلایش
لیک نصیبم شد چیزی جز بی‌نصیبی بازندگان بازیچه‌اش
یافتم می‌شود همچو سرو سر به زیر بلند شد و ساخت
ز یاد سپردم هست دستی در جای‌جای این زندگی سخت

 

[Hannaneh Mirbagheri]

"بَر آیینه"
از بَر آیینه مانده‌ام در بهت و مبهوت
آیینه چون گوید سخن به راست
حقش دانند قیل و قال شکستن
زنهار که شکستن نیست راه ساختن
چو دانستی ایرادت کجاست ببر دست ز سر
بکش دستی به سر و ز نو ساز روزگار

 

[Hannaneh Mirbagheri]

"خفته در برف"
زنهار ای خفته در برف و مانده در بحر
هشیار باش که مدهی به باد خود را و بمانی در بر
روزگار نباشد جز چشم برهم زدنی و جز دو روزی
خواه و ناخواه خواهد گذر لیک‌بخواه که گذرد به خوشی