مشاعره مشاعره با اشعار غلام رضا طریقی

[فلورا.]

يا می‌گذری از من يا راه نمی‌آيی
چون قد بلند خود، کوتاه نمی‌آيی

با روز قرار تو رد می‌شوم از هفته
با اينکه تو مدت هاست هر ماه، نمی‌آيی

یک بار هم از برج زهر مار خود
بیرون نکرد او سر

تا بنگرد آن سرخ را در فره فیروزه فام صبح

یا رفرفه‎ی پروازشان را!

 

[m.sina]

یک بار هم از برج زهر مار خود
بیرون نکرد او سر

تا بنگرد آن سرخ را در فره فیروزه فام صبح

یا رفرفه‎ی پروازشان را!

ای چراغ همیشه روشن عشق
باش تا صبح دولتم بدمد

تو در این عصر خوش‌تری زیرا
ماه پیش ستاره‌ها ماه است

 

[فلورا.]

ای چراغ همیشه روشن عشق
باش تا صبح دولتم بدمد

تو در این عصر خوش‌تری زیرا
ماه پیش ستاره‌ها ماه است

تو خودت جای من اگر باشی ابتدا از کدام می‌چینی؟

با نگاهی، تبسمی، حرفی، در بیاور مرا از این تردید!!

 

[m.sina]

تو خودت جای من اگر باشی ابتدا از کدام می‌چینی؟

با نگاهی، تبسمی، حرفی، در بیاور مرا از این تردید!!

در شهر ما بهار پر از گل رباعی است
پاییز مثنوی ست ، زمستان قصیده است
من شاعر قصیده ام اما دو خط کج
با پنبه ای سر سخنم را بریده است

 

[فلورا.]

در شهر ما بهار پر از گل رباعی است
پاییز مثنوی ست ، زمستان قصیده است
من شاعر قصیده ام اما دو خط کج
با پنبه ای سر سخنم را بریده است

تمسخر و تکان «اسب» و اندکی درنگ ، تو
نگاه و دست بر «پياده» باز هم نگاه ، من !

يکی تو و يکی من و يکی تو و يکی نه من
دوباره روسفيد ، تو ـ دوباره روسياه ، من!!

 

[m.sina]

تمسخر و تکان «اسب» و اندکی درنگ ، تو
نگاه و دست بر «پياده» باز هم نگاه ، من !

يکی تو و يکی من و يکی تو و يکی نه من
دوباره روسفيد ، تو ـ دوباره روسياه ، من!!

نام خود را صاف بر پیشانی من حک کن و
کارتهای تا ابد بی اعتبارم را بگیر

مثل قالی سال‌های سال پامالم بکن
گاهی اما با سرانگشتت غبارم را بگیر

 

[فلورا.]

نام خود را صاف بر پیشانی من حک کن و
کارتهای تا ابد بی اعتبارم را بگیر

مثل قالی سال‌های سال پامالم بکن
گاهی اما با سرانگشتت غبارم را بگیر

روزگاری ست که دیوانه فراوان شده است

ای که از کوچـــه معشوقـــه ی ما می گذری

بر حذر باش که این کوچه خیابان شده است!

 

[m.sina]

روزگاری ست که دیوانه فراوان شده است

ای که از کوچـــه معشوقـــه ی ما می گذری

بر حذر باش که این کوچه خیابان شده است!

تاریخ مصرف دل انسان گذشته است

در عصر ما فجیع تر از طرح تیر و قلب

عکس گلوله ای است که از نان گذشته است

 

[فلورا.]

تاریخ مصرف دل انسان گذشته است

در عصر ما فجیع تر از طرح تیر و قلب

عکس گلوله ای است که از نان گذشته است

تو خودت جای من اگر باشی ابتدا از کدام می‌چینی؟

با نگاهی، تبسمی، حرفی، در بیاور مرا از این تردید
ای نگاهت محصّل شیطان، اخم‌هایت معلم دینی

هر لبت یک کبوتر سرخ است، روی سیمی سفید، با این وصف!

 

[m.sina]

تو خودت جای من اگر باشی ابتدا از کدام می‌چینی؟

با نگاهی، تبسمی، حرفی، در بیاور مرا از این تردید
ای نگاهت محصّل شیطان، اخم‌هایت معلم دینی

هر لبت یک کبوتر سرخ است، روی سیمی سفید، با این وصف!

فاصله بین من و شهر شما یک وجب است
نقشه ها وقتی از این فاصله ها می کاهند

من که از خود خبرم نیست چه قیدی دارم
جمله های خبری قید مکان میخواهند