مشاعره مشاعره با اشعار فریدون مشیری

[m.sina]

تنها نفسی‌ با تو نشستن هوسم بود



بالله، که بجز یاد تو، گر هیچ کسم هست

حاشا، که بجز عشق تو، گر هیچ کسم بود!

در آن لب های افسونگر چه داری
در آن دل غیر شور و شر چه داری

چنین بامهربانی خواندنت چیست
بدین نامهربانی راندنت چیست

 

[فلورا.]

در آن لب های افسونگر چه داری
در آن دل غیر شور و شر چه داری

چنین بامهربانی خواندنت چیست
بدین نامهربانی راندنت چیست

تو پنداري که دارد خاطري از هر چه غم آزاد
اما من به چشم خويش مي بينم
به آن تندي که آتش مي دواند شعله در نيزار
به آن تلخي که مي سوزد تن ايينه در زنگار!!

 

[m.sina]

تو پنداري که دارد خاطري از هر چه غم آزاد
اما من به چشم خويش مي بينم
به آن تندي که آتش مي دواند شعله در نيزار
به آن تلخي که مي سوزد تن ايينه در زنگار!!

از اين عشق حذر كن
لحظه ای چند بر اين آب نظر كن
آب ، آئينه عشق گذران است
تو كه امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا ،‌ كه دلت با دگران است

 

[فلورا.]

از اين عشق حذر كن
لحظه ای چند بر اين آب نظر كن
آب ، آئينه عشق گذران است
تو كه امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا ،‌ كه دلت با دگران است

تویی تویی به خدا
عشق و آرزوی منی
به سینه تا نفسی هست بی‌قرار توام!

تویی تویی به خدا
جان و عمر و هستی من
بیا که جان به لب اینجا در انتظار توام!!

 

[m.sina]

تویی تویی به خدا
عشق و آرزوی منی
به سینه تا نفسی هست بی‌قرار توام!

تویی تویی به خدا
جان و عمر و هستی من
بیا که جان به لب اینجا در انتظار توام!!

من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر الوده یا پاکم
من اینجا تا نفس باقیست میمانم

 

[فلورا.]

من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر الوده یا پاکم
من اینجا تا نفس باقیست میمانم

اشک در چشم تو لرزید

ماه بر عشق تو خندید،

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم!

 

[m.sina]

اشک در چشم تو لرزید

ماه بر عشق تو خندید،

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم!

ما هر کدام رفته به دنبال سرنوشت
من دیگر ان نبوده ام و او دیگر او نبود

 

[فلورا.]

ما هر کدام رفته به دنبال سرنوشت
من دیگر ان نبوده ام و او دیگر او نبود

داغ ماتم شد و بر سينه نشست
اشک حسرت شد و بر خاک چکيد
آن همه عهد فراموشت شد
چشم من روشن روي تو سپيد!

 

[m.sina]

داغ ماتم شد و بر سينه نشست
اشک حسرت شد و بر خاک چکيد
آن همه عهد فراموشت شد
چشم من روشن روي تو سپيد!

دلم خون شد از این افسرده پائیز
از این افسرده پائیز غم انگیز
غروبی سخت و محنت باز دارد
همه درد است و با دل کر دارد

 

[فلورا.]

دلم خون شد از این افسرده پائیز
از این افسرده پائیز غم انگیز
غروبی سخت و محنت باز دارد
همه درد است و با دل کر دارد

درختی خشک را مانم به صحرا

که عمری سر کند تنهای تنها