مشاعره مشاعره با اشعار فریدون مشیری

[m.sina]

تو آسمان آبی آرام و روشنی
من چون کبوتری که پرم در هوای تو

یک شب ستاره‌های تو را دانه چین کنم
با اشک شرم خویش بریزم به پای تو

وآنها که دل به یکدیگر دارند
حرف ضمیر دوست را ناگفته می دانند
ننوشته می خوانند
من دوست دارم را
پیوسته در چشم تو می خوانم

 

[Akay]

وآنها که دل به یکدیگر دارند
حرف ضمیر دوست را ناگفته می دانند
ننوشته می خوانند
من دوست دارم را
پیوسته در چشم تو می خوانم

من به همه چیز این دنیا دیر رسیدم
زمانی که از دست می رفت
و پاهای خسته ام توان دویدن نداشت
چشم می گشودم همه رفته بودند
مثل "بامدادی" که گذشت
و دیر فهمیدم که دیگر شب است
" بامداد" رفت
رفت تا تنهایی ماه را حس کنی
شکیبایی درخت را
و استواری کوه را

 

[m.sina]

من به همه چیز این دنیا دیر رسیدم
زمانی که از دست می رفت
و پاهای خسته ام توان دویدن نداشت
چشم می گشودم همه رفته بودند
مثل "بامدادی" که گذشت
و دیر فهمیدم که دیگر شب است
" بامداد" رفت
رفت تا تنهایی ماه را حس کنی
شکیبایی درخت را
و استواری کوه را

این همه یک سو ، یک سوی دگر
چهره همچو گل تازه تو
دوست دارم همه عالم را لیک
هیچ کس را نه به اندازه تو

 

[Akay]

این همه یک سو ، یک سوی دگر
چهره همچو گل تازه تو
دوست دارم همه عالم را لیک
هیچ کس را نه به اندازه تو

واي شما دل به عشق اگر نسپاريد
گر به ثريا رسيد هيچ نيرزيد
عشق بورزيد
دوست بداريد

 

[m.sina]

واي شما دل به عشق اگر نسپاريد
گر به ثريا رسيد هيچ نيرزيد
عشق بورزيد
دوست بداريد

درون سینه ام صد آرزو مرد
گل صد آرزو نشکفته پژمرد

دلم بی روی او دریای درد است
همین دریا مرا در خود فرو برد

 

[بَهآرنارنج]

درون سینه ام صد آرزو مرد
گل صد آرزو نشکفته پژمرد

دلم بی روی او دریای درد است
همین دریا مرا در خود فرو برد

داغ ماتم شد و بر سينه نشست
اشک حسرت شد و بر خاک چکيد

آن همه عهد فراموشت شد
چشم من روشن روي تو سپيد

 

[m.sina]

داغ ماتم شد و بر سينه نشست
اشک حسرت شد و بر خاک چکيد

آن همه عهد فراموشت شد
چشم من روشن روي تو سپيد

در سکوت دلنشین نیمه شب
میگذشتم از میان کوچه ها

راز گویام هر دو غمگین هر دو شاد
هر دو بودیم از عالم جدا

 

[بَهآرنارنج]

در سکوت دلنشین نیمه شب
میگذشتم از میان کوچه ها

راز گویام هر دو غمگین هر دو شاد
هر دو بودیم از عالم جدا

آسمان آبی و ابر سپید
برگ های سبز بید
عطر نرگس،رقص باد
نغمه ی شوق پرستو های شاد

 

[m.sina]

آسمان آبی و ابر سپید
برگ های سبز بید
عطر نرگس،رقص باد
نغمه ی شوق پرستو های شاد

در سکوت دلنشین نیمه شب
می گذشتیم از میان گوچه ها
راز گویان هر دو غمگین هر دو شاد
هر دو بودیم از همه عالم جدا

 

[SETAYESH.MO]

در سکوت دلنشین نیمه شب
می گذشتیم از میان گوچه ها
راز گویان هر دو غمگین هر دو شاد
هر دو بودیم از همه عالم جدا

آخر اي دوست نخواهي پرسيد
که دل از دوري رويت چه کشيد
سوخت در آتش و خاکستر شد
وعده هاي تو به دادش نرسيد