مشاعره مشاعره با اشعار سیمین بهبهانی

[.MOON.]

یک دم، نه به یاد من و رنجوری ی ِ من تو

یک عمر، گرفتار به زنجیر وفا من

ای شیر شکاران سیه موی سیه چشم!

آهوی گرفتار به زندان شما من

نه صدی هپ هپ سگ می و نه قی قی خروس


همه خووندی و هیشكس نه بیاری ا مشو


با د هیرون و هو ا شرجی و فیسی همه جا


آ سمو غم گروته اور و كواری ا مشو

 

[m.sina]

نه صدی هپ هپ سگ می و نه قی قی خروس


همه خووندی و هیشكس نه بیاری ا مشو


با د هیرون و هو ا شرجی و فیسی همه جا


آ سمو غم گروته اور و كواری ا مشو

و برایش از عشق و دلدادگی میگفتم
تا لا اقل یک دختر از هیچ چیز نترسد

 

[.MOON.]

و برایش از عشق و دلدادگی میگفتم
تا لا اقل یک دختر از هیچ چیز نترسد

دارا جهان ندارد، سارا زبان ندارد
بابا ستاره‌ای در هفت آسمان ندارد

کارون ز چشمه خشکید البرز لب فرو بست
حتی دل دماوند، آتش فشان ندارد

 

[m.sina]

دارا جهان ندارد، سارا زبان ندارد
بابا ستاره‌ای در هفت آسمان ندارد

کارون ز چشمه خشکید البرز لب فرو بست
حتی دل دماوند، آتش فشان ندارد

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان ای که ماندگار تویی

شهاب زود گذر لحظه های بوالهوسی است
ستاره ای که بخندد به شام تار تویی

 

[شکوفه یاس]

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند
در این سرا تو بمان ای که ماندگار تویی

شهاب زود گذر لحظه های بوالهوسی است
ستاره ای که بخندد به شام تار تویی

یک بوسه بس است از لب سوزان تو ما را
تا آب کند این دل یخ بسته ما را

من سردم و سردم، تو شرر باش و بسوزان
من دردم و دردم، تو دوا باش خدا را

 

[m.sina]

یک بوسه بس است از لب سوزان تو ما را
تا آب کند این دل یخ بسته ما را

من سردم و سردم، تو شرر باش و بسوزان
من دردم و دردم، تو دوا باش خدا را

ای سرانگشت من این زلف سیه را ز چه پیچی
که در این حلقه‌ی زنجیر گرفتار نداری

دل بیمار ز کف رفت و جز این نیست سزایت
که طبیبی پی ِبهبودی بیمار نداری

 

[.MOON.]

ای سرانگشت من این زلف سیه را ز چه پیچی
که در این حلقه‌ی زنجیر گرفتار نداری

دل بیمار ز کف رفت و جز این نیست سزایت
که طبیبی پی ِبهبودی بیمار نداری

یک بوسه بس است از لب سوزان تو ما را
تا آب کند این دل یخ بسته ما را

من سردم و سردم، تو شرر باش و بسوزان
من دردم و دردم، تو دوا باش خدا را

 

[m.donya]

یک بوسه بس است از لب سوزان تو ما را
تا آب کند این دل یخ بسته ما را

من سردم و سردم، تو شرر باش و بسوزان
من دردم و دردم، تو دوا باش خدا را

ای سیل اشک من، ز چه بنیاد می‌کنی
ای درد عشق او، ز چه بیداد می‌کنی
نازک‌تر از خیال منی، ای نگاه، لیک
با سینه کار دشنه پولاد می‌کنی

 

[.MOON.]

ای سیل اشک من، ز چه بنیاد می‌کنی
ای درد عشق او، ز چه بیداد می‌کنی
نازک‌تر از خیال منی، ای نگاه، لیک
با سینه کار دشنه پولاد می‌کنی

یک بوسه بس است از لب سوزان تو ما را
تا آب کند این دل یخ بسته ما را

من سردم و سردم، تو شرر باش و بسوزان
من دردم و دردم، تو دوا باش خدا را

 

[m.donya]

یک بوسه بس است از لب سوزان تو ما را
تا آب کند این دل یخ بسته ما را

من سردم و سردم، تو شرر باش و بسوزان
من دردم و دردم، تو دوا باش خدا را

اگر جانت ز جانم آگهی داشت
چرا بی تابیم را سهل انگاشت