دلنوشته مجموعه دلنوشته‌های برای تو می‌نویسم، آلوینا | هورزاد اسکندری کاربر انجمن یک رمان

[HORZAD_ES]

می‌دانم که امروز باید می‌بودم تا جان پناهم را در آن لباس زیبا به تماشا بنشینم، اما پاهایم سفت و سخت مرا بین دیوار های این خانه زنجیر کرده‌اند...
آن سوی دیگر قلبم، تمنای ساعتی خواب دارد و با چشمان نیمه باز مرا به تماشا نشسته است...
نفسم قایم باشک بازی می‌کند، ساعتی بالا می‌آید و ساعت بعد خودش را میان حصار حنجره‌ام پنهان می‌کند و دست به سینه منتظر می‌ایستد تا پیدایش کنم...!
مرا ببخش که نمی‌توانم کنارت باشم...​

 

[HORZAD_ES]

همیشه در فردا ها به دنبال معجزه می‌گشتی و از امروز ها غافل!
هرگز نخواستی بفهمی که خودت، معجزه‌‌ی امروز های کسی هستی...
هرگز مرا ندیدی، هیچگاه
گویی خودت به دنبال کسی می‌دویدی که او هم هیچگاه نخواسته بود تو را ببیند...​

 

[HORZAD_ES]

در دور دست ایستاده‌ام و می‌نگرم که چگونه احساسم، برای اثبات خودش به تو پیکار می‌کند...
تو را هم به تماشا نشسته‌ام که چگونه بر پیکرش تیغ می‌کشی؛ و خونی که راه گرفته و بر روی زمین سرد می‌خزد، چشمانم را مواج می‌کند...!​