مشاعره مشاعره با اشعار نیما یوشیج

[m.sina]

می‌میرم صد بار پس مرگ تنم
می‌گرید باز تنم هم تنم در کفنم
زان رو که دگر روی تو نتوانم دید
ای مهوش من، ای وطنم، ای وطنم

می‌کشد جان را هوای روز یار
از چه با غیر آورم سِر روزگار

بنده‌ی تنهایی‌ام تا زنده‌ام
گوشه‌ای دور از همه جوینده‌ام

 

[Delaram*☆♡]

می‌کشد جان را هوای روز یار
از چه با غیر آورم سِر روزگار

بنده‌ی تنهایی‌ام تا زنده‌ام
گوشه‌ای دور از همه جوینده‌ام

می تراود مهتاب، می درخشد شبتاب
نیست یک دم شکند خواب به چشم کس و لیک
غم این خفته ی چند
خواب در چشم ترم می شکنند

 

[فلورا.]

می تراود مهتاب، می درخشد شبتاب
نیست یک دم شکند خواب به چشم کس و لیک
غم این خفته ی چند
خواب در چشم ترم می شکنند

دم صبحم ز دیده خواب چو برد

دل پشیمانی فراوان خورد

گفت: خفتی به راه و صبح دمید

گفتم: اینم نصیب بود و رسید