مشاعره مشاعره با اشعار نیما یوشیج

[m.sina]

در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم،

من به روی آفتابم

می برم در ساحت دریا نظاره

و همه دنیا خراب و خرد از باد است

و به ره، نی زن که دائم می‌نوازد نی، در این دنیای ابراندود

دست‌ها می‌سایم تا دری بگشایم
به عبث می پایم که به در کس اید

 

[فلورا.]

دست‌ها می‌سایم تا دری بگشایم
به عبث می پایم که به در کس اید

در گردش شبانی سنگین؛

زاندوه های من

سنگین تر

و آوازهای آدمیان را یکسر

من دارم از بر

یکشب درون قایق دلتنگ

خواندند آنچنان؛

که من هنوز هیبت دریا را

در خواب

می بینم

ری را. ری را…

 

[m.sina]

در گردش شبانی سنگین؛

زاندوه های من

سنگین تر

و آوازهای آدمیان را یکسر

من دارم از بر

یکشب درون قایق دلتنگ

خواندند آنچنان؛

که من هنوز هیبت دریا را

در خواب

می بینم

ری را. ری را…

آفتاب من
روی پوشیده است از من در میان آبهای دور
آفتابی گشته بر من هر چه از هر جا
از درنگ من یا شتاب من
آفتابی نیست تنها آفتاب من
در کنار رودخانه

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

آفتاب من
روی پوشیده است از من در میان آبهای دور
آفتابی گشته بر من هر چه از هر جا
از درنگ من یا شتاب من
آفتابی نیست تنها آفتاب من
در کنار رودخانه

همچنان اندر غباراندوده‌ی اندیشه‌های من ملال انگیز
طرحِ تصویری در آن هر چیز
داستانی حاصلش دردی

 

[m.sina]

همچنان اندر غباراندوده‌ی اندیشه‌های من ملال انگیز
طرحِ تصویری در آن هر چیز
داستانی حاصلش دردی

یکسره روی زمین ابری ست با آن
از فراز گردنه خرد و خراب و م**س.ت باد می‌پیچد
یکسره دنیا خراب از اوست و حواس من
آی نی زن که تو
را آوای نی برده ست دور از ره کجایی

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

یکسره روی زمین ابری ست با آن
از فراز گردنه خرد و خراب و م**س.ت باد می‌پیچد
یکسره دنیا خراب از اوست و حواس من
آی نی زن که تو
را آوای نی برده ست دور از ره کجایی

یه لحظه دیدم درخواب:
من چهره ام گرفته
من قایقم نشسته به خشکی
فریاد می زنم:
وامانده در عذابم انداخته است
در راه پر مخافت این ساحل خراب وفاصله س

 

[m.sina]

یه لحظه دیدم درخواب:
من چهره ام گرفته
من قایقم نشسته به خشکی
فریاد می زنم:
وامانده در عذابم انداخته است
در راه پر مخافت این ساحل خراب وفاصله س

سبزه ها در بهار می رقصند
من در کنار تو به آرامش می رسم
و آنجا که هیچ کس به یاد ما نیست
تو را عاشقانه می بوسم
تا با گرمی نفسهایم به لبانت جان دهم
و با گرمی نفسهایت جانی دوباره گیرم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

سبزه ها در بهار می رقصند
من در کنار تو به آرامش می رسم
و آنجا که هیچ کس به یاد ما نیست
تو را عاشقانه می بوسم
تا با گرمی نفسهایم به لبانت جان دهم
و با گرمی نفسهایت جانی دوباره گیرم

گفت بزرگی به من روزی
ـخانه ام ابریست یکسره روی زمین ابری ست با آن
از فراز گردنه خرد و خراب و م**س.ت
باد می پیچید
یکسره دنیا خراب از اوست
و حواس من!
آی نی زن که تو را
آوای نی برده ست دور از ره کجایی؟

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[m.sina]

گفت بزرگی به من روزی
ـخانه ام ابریست یکسره روی زمین ابری ست با آن
از فراز گردنه خرد و خراب و م**س.ت
باد می پیچید
یکسره دنیا خراب از اوست
و حواس من!
آی نی زن که تو را
آوای نی برده ست دور از ره کجایی؟

یکشب درون قایق دلتنگ
خواندند آنچنان
که من هنوز هیبت دریا را
در خواب میبینم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

یکشب درون قایق دلتنگ
خواندند آنچنان
که من هنوز هیبت دریا را
در خواب میبینم

من ندانم با که گویم شرح درد
قصه رنگ پریده، خون سرد
هر که با من همره و پیمانه شد
عاقبت شیدا دل ودیوانه شد
قصه ام عشاق را دلخون کند
عاقبت خواننده را مجنون کند