مشاعره مشاعره با حرف ق

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

قدم به کوچهٔ دیوانگی بزن چندی
که عقل بر سر بازار عشق حیران است

وجود آدمی از عشق می‌رسد به کمال
گر این کمال نیابی کمال نقصان است

قطره اشکیم اما در درون دل نهان
گر به سوی دیده ره یابیم دریا می‌شویم

 

[m.sina]

قطره اشکیم اما در درون دل نهان
گر به سوی دیده ره یابیم دریا می‌شویم

قاصدک هان چه خبر آوردی
از کجا وز که خبر آوردی
خوش خبر باشی اما اما
گرد بام و در من بی ثمر میگردی
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری، باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو انجا که تو را منتظرند

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

قدر اهل درد، صاحب درد می‌داند که چیست
مرد صاحب درد، درد مرد می‌داند که چیست!

 

[m.sina]

قدر اهل درد، صاحب درد می‌داند که چیست
مرد صاحب درد، درد مرد می‌داند که چیست!

قامتش سامان شوخی از نگاه ما گرفت
این نوای فتنه از تار نظر بالا گرفت

هستی ما حایل آن جلوه سرشار نیست
از حبابی پرده نتوان بر رخ دریا گرفت

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

قامتش سامان شوخی از نگاه ما گرفت
این نوای فتنه از تار نظر بالا گرفت

هستی ما حایل آن جلوه سرشار نیست
از حبابی پرده نتوان بر رخ دریا گرفت

قدر دل دان که دل دانستن واجب است
قدر نداستن از آنِ توی دانا نیست

 

[m.sina]

قدر دل دان که دل دانستن واجب است
قدر نداستن از آنِ توی دانا نیست

قلم بشکن تو از این آه من
یا بسوز از این غم جانکاه من
یا برایش نامه ای از دل نویس
یا بکش شکل مرا با چشم خیس

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

قلم بشکن تو از این آه من
یا بسوز از این غم جانکاه من
یا برایش نامه ای از دل نویس
یا بکش شکل مرا با چشم خیس

قند بگشا ای صنم تا عیش را شیرین کند
هین که آمد دود غم تا خلق را غمگین کند

 

[m.sina]

قند بگشا ای صنم تا عیش را شیرین کند
هین که آمد دود غم تا خلق را غمگین کند

قلم میگیرم و غرق نگاهت میشوم بانو
نگاهم کن که بنویسم غزل های دو چشمت را

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

قربان آن غارتگرم کان دل نه تنها می برد
تاراج جان هم می کند، دل را به یغما می برد

ای دل طبیب عشق او دارد دوایی بوالعجب
آسوده را غم می دهد، صبر از شکیبا می برد

قطره اشکیم اما در درون دل نهان
گر به سوی دیده ره یابیم دریا می‌شویم

 

[m.sina]

قطره اشکیم اما در درون دل نهان
گر به سوی دیده ره یابیم دریا می‌شویم

قلم بشکن تو از این آه من
یا بسوز از این غم جانکاه من
یا برایش نامه ای از دل نویس
یا بکش شکل مرا با چشم خیس