مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[M.Fakher]

من بدین خوبی وزیبایی ندیدم روی را
وین دلاویزی ودلبندی نباشد مویرا

ای یوسف خوشنام ما خوش می‌روی بر بام ما
آنا فتحنا الصلا باز ز بام از در در آ

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

ای یوسف خوشنام ما خوش می‌روی بر بام ما
آنا فتحنا الصلا باز ز بام از در در آ

آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست
چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست

 

[M.Fakher]

آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست
چشم میگون لب خندان دل خرم با اوست

تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی
نم ندهی به کشت من آب این و آن دهی

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی
نم ندهی به کشت من آب این و آن دهی

یار من باش که زیب فلک وزینت دهر
ازمه روی تو واشک چوپروین منست

 

[اِللا لطیفــی]

یار من باش که زیب فلک وزینت دهر
ازمه روی تو واشک چوپروین منست

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را …

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را …

روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست
منت خاک درت بربصری نیست که نیست

 

[Tara Motlagh]

روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست
منت خاک درت بربصری نیست که نیست

تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی
نم ندهی به کشت من آب به این و آن دهی

 

[m.sina]

تلخ کنی دهان من قند به دیگران دهی
نم ندهی به کشت من آب به این و آن دهی

یا بپوش آن روی زیبا در نقاب
یا دگر بیرون مرو چون آفتاب

بند کن زلف جهان آشوب را
گر نمی‌خواهی جهانی را خراب

 

[Tara Motlagh]

یا بپوش آن روی زیبا در نقاب
یا دگر بیرون مرو چون آفتاب

بند کن زلف جهان آشوب را
گر نمی‌خواهی جهانی را خراب

به اوج خویش چرا غره‌ای چنین ای موج؟
خروش تا به کجا؟ نیستی نهایتِ ماست!

چه باک از این که شرابِ تو سهم غیر شود؟
همیشه خونِ جگر خورده‌ایم! عادتِ ماست!

 

[اِللا لطیفــی]

تو را هر کس به سوی خویش خواند
تو را من جز به سوی تو نخوانم