مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[m.sina]

بیخود شده ام لیکن بیخود تر از این خواهم
با چشم تو می‌گویم من م**س.ت چنین خواهم

ملامت گوی عاشق را چه گوید مردم دانا
که حال غرقه در دریا نداند خفته بر ساحل

 

[Sharif]

ملامت گوی عاشق را چه گوید مردم دانا
که حال غرقه در دریا نداند خفته بر ساحل

ماییم و موج سوداشب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا خواهی بیا جفا کن

 

[m.sina]

ماییم و موج سوداشب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا خواهی بیا جفا کن

نی بر سر کوی تو دلم یافته جای
نی در حرم وصل نهاده جان پای

سرگشته چنین چند دوم گرد جهان
ای راه‌نما مرا به خود راه‌ نمای

 

[Sharif]

نی بر سر کوی تو دلم یافته جای
نی در حرم وصل نهاده جان پای

سرگشته چنین چند دوم گرد جهان
ای راه‌نما مرا به خود راه‌ نمای

گر کِشد خصم بزور
از کِف من دامنِ اوست

چه کند با کِشیشِ دل
که میان من و اوست...؟

 

[m.sina]

گر کِشد خصم بزور
از کِف من دامنِ اوست

چه کند با کِشیشِ دل
که میان من و اوست...؟

تا کی چو گل از هوا مشوش باشیم
چند از پی آبرو در آتش باشیم

چون جان عزیز ما به دست قدر است
تن را به قضا دهیم و دلخوش باشیم

 

[Sharif]

نی بر سر کوی تو دلم یافته جای
نی در حرم وصل نهاده جان پای

سرگشته چنین چند دوم گرد جهان
ای راه‌نما مرا به خود راه‌ نمای

گر جمله برفتند نگارا تو مرو
ای مونس غمگسار مارا تو مرو

پر مَیکن و مَی ده و همی خند چو قند
ای ساقی خوب عالم آرا تو مرو

 

[m.sina]

گر جمله برفتند نگارا تو مرو
ای مونس غمگسار مارا تو مرو

پر مَیکن و مَی ده و همی خند چو قند
ای ساقی خوب عالم آرا تو مرو

وقتی نیستی شعر دروغی ناخوشایند است
اما وقتی هستی دروغ هم در شعریست زیبا

 

[Sharif]

تا در دل من قرار کردی
دل را ز تو بی قرار دیدم
از ملک جهان و عیش وآدم
من عشق تو اختیار دیدم

 

[m.sina]

تا در دل من قرار کردی
دل را ز تو بی قرار دیدم
از ملک جهان و عیش وآدم
من عشق تو اختیار دیدم

می دود در تنم ای عشق که راکد نشود
رگ به رگ من هم از این رخوت جاری مستم

سرخوش چشم تو در ایینه شعرم زده است
خیمه و من هم از این ، اینه داری مستم

 

[Sharif]

وقتی نیستی شعر دروغی ناخوشایند است
اما وقتی هستی دروغ هم در شعریست زیبا

ای دل بی درد چندین در را صاحب مشو
لاله داغ خویش را بر سینه قسمت میکند