مشاعره مشاعره با اشعار پروین اعتصامی

[بَهآرنارنج]

دل اگر توشه و توانی داشت
در ره عقل کاروانی داشت

دیده گر دفتر قضا میخواند
ز سیه کاریش امانی داشت

تو بباغ آمدی و ما رفتیم
آنکه آورد ترا، ما را برد

 

[m.sina]

تو بباغ آمدی و ما رفتیم
آنکه آورد ترا، ما را برد

دل اگر توشه و توانی داشت
در ره عقل کاروانی داشت

دیده گر دفتر قضا میخواند
ز سیه کاریش امانی داشت

رهزن نفس را شناخته بود
گنجهایش نگاهبانی داشت

 

[فاطمه مقدم]

دل اگر توشه و توانی داشت
در ره عقل کاروانی داشت

دیده گر دفتر قضا میخواند
ز سیه کاریش امانی داشت

رهزن نفس را شناخته بود
گنجهایش نگاهبانی داشت

تیمار کار خویش تو خودخور، که دیگران
هرگز برای جرم تو، تاوان نمیدهند

 

[.MOON.]

تیمار کار خویش تو خودخور، که دیگران
هرگز برای جرم تو، تاوان نمیدهند

دام تزوير كه گسترديم بهر صيد خلق
كرد مارا پايبند و خود شديم آخر شكار!

 

[m.sina]

دام تزوير كه گسترديم بهر صيد خلق
كرد مارا پايبند و خود شديم آخر شكار!

ای شیر شکاران سیه موی سیه چشم
آهوی گرفتار به زندان شما من

آن روح پریشان سفرجوی جهانگرد
همراه به هر قافله چون بانگ درا من

 

[.MOON.]

ای شیر شکاران سیه موی سیه چشم
آهوی گرفتار به زندان شما من

آن روح پریشان سفرجوی جهانگرد
همراه به هر قافله چون بانگ درا من

نه فتاد و نه شکست و نه فسرد
گفت، زنگی که در آئینهٔ ماست
نه چنانست که دانند سترد
دی، می هستی ما صافی بود

 

[فاطمه مقدم]

نه فتاد و نه شکست و نه فسرد
گفت، زنگی که در آئینهٔ ماست
نه چنانست که دانند سترد
دی، می هستی ما صافی بود

تا نخوردی پشت پایی از جهان
خویش را زین گوشه گیری وارهان

 

[.MOON.]

تا نخوردی پشت پایی از جهان
خویش را زین گوشه گیری وارهان

نیکنامی نباشد، از ره عجب
خنگ آز و هوس همی راندن
روز دعوی، چو طبل بانگ زدن
وقت کوشش، ز کار واماندن!

 

[فاطمه مقدم]

نیکنامی نباشد، از ره عجب
خنگ آز و هوس همی راندن
روز دعوی، چو طبل بانگ زدن
وقت کوشش، ز کار واماندن!

نقد امروز ار ز کف بیرون کنیم
گر که فردایی نباشد، چون کنیم؟

 

[.MOON.]

نقد امروز ار ز کف بیرون کنیم
گر که فردایی نباشد، چون کنیم؟

مشو خودبین، که نیکی با فقیران
نخستین فرض بودست اغنیا را

ز محتاجان خبر گیر، ای که داری
چراغ دولت و گنج غنا را!