مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[(فاطمه1381)]

برخیز ای ساقی بیا ای دشمن شرم و حیا
تا بخا ما خندان شود پیش آی خندان ساقیا

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من

خاک من گل شود و گل شکفد از گل من
تا ابد مهر تو بیرون نرود از دل من

 

[Shiva.Panah]

نی حدیث راه پر خون می‌کند
قصه‌های عشق مجنون می‌کند

 

[(فاطمه1381)]

نی حدیث راه پر خون می‌کند
قصه‌های عشق مجنون می‌کند

در میان این همه غوغا و شر
عشق یعنی کاهش رنج بشر

 

[Shiva.Panah]

روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آنک چون تو پاک نیست

 

[(فاطمه1381)]

روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آنک چون تو پاک نیست

تـــا بگـــویــم شـــرح درد اشتیـــــاق
هـــر کسی کو دور ماند از اصل خویش

 

[Shiva.Panah]

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش

شاد باش ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علت‌های ما

 

[(فاطمه1381)]

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش

شاد باش ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علت‌های ما

از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به هزار درمان ندهم

 

[M.Fakher]

از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به هزار درمان ندهم

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام حان افزتی را برریز برجان ساقیا

 

[(فاطمه1381)]

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام حان افزتی را برریز برجان ساقیا

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاست بیایید بیایید

 

[M.Fakher]

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاست بیایید بیایید

دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی
پخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا