مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[فلورا.]

شب رفت حریفکان کجایید
شب تا برود شما بیایید
از لعل لبش ش*ر..اب نوشید
وز خنده او شکر بخایید

دام راحــت دایمــاً بـی راحتی است

هــر زدن، بهـر نــــوازش را بــُـود

هــــر گـــله از شـکر آگــه می کند

جنـــگ ها می آشتـی آرد درســـت

 

[m.sina]

دام راحــت دایمــاً بـی راحتی است

هــر زدن، بهـر نــــوازش را بــُـود

هــــر گـــله از شـکر آگــه می کند

جنـــگ ها می آشتـی آرد درســـت

تا چند زنی بر من ز انکار تو خار آخر
من با تو نمی‌گویم ای مرده پار آخر
ماننده ابری تو هم مظلم و بی‌باران
تاریک مکن ای ابر یک قطره ببار آخر

 

[فلورا.]

تا چند زنی بر من ز انکار تو خار آخر
من با تو نمی‌گویم ای مرده پار آخر
ماننده ابری تو هم مظلم و بی‌باران
تاریک مکن ای ابر یک قطره ببار آخر

• روزهـــا گــر رفـــت گــو رو باك نیســــت
  تو بمان ای آنكه چون تو پاك نیست

 

[m.sina]

• روزهـــا گــر رفـــت گــو رو باك نیســــت
  تو بمان ای آنكه چون تو پاك نیست

تاخت رخ آفتاب گشت جهان م**س.ت وار
بر مثل ذره‌ها رقص کنان پیش یار
شاه نشسته به تخت عشق گرو کرده رخت
رقص کنان هر درخت دست زنان هر چنار

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فلورا.]

تاخت رخ آفتاب گشت جهان م**س.ت وار
بر مثل ذره‌ها رقص کنان پیش یار
شاه نشسته به تخت عشق گرو کرده رخت
رقص کنان هر درخت دست زنان هر چنار

• روزها فکر من اینست و همه شب سخنم
  که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

 

[m.sina]

• روزها فکر من اینست و همه شب سخنم
  که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

م**س.ت میدانم ز میدانم خراب
شیشه مشکن م**س.ت میدان را مکش

شمس تبریزی تویی سلطان من
بازگشتم باز سلطان را مکش

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[فلورا.]

م**س.ت میدانم ز میدانم خراب
شیشه مشکن م**س.ت میدان را مکش

شمس تبریزی تویی سلطان من
بازگشتم باز سلطان را مکش

شب من نشان مویت سحرم نشان رویت
قمر از فلک در افتد چو نقاب بر گشایی

 

[m.sina]

شب من نشان مویت سحرم نشان رویت
قمر از فلک در افتد چو نقاب بر گشایی

یک قفل زدم بر دل و پیمانه شکستم
ساقی نظر انداخت به میخانه نشستم

بر چشم زدم طعنه که این بار نبازی
زان مستی چشمش دل دیوانه شکستم

 

[فلورا.]

یک قفل زدم بر دل و پیمانه شکستم
ساقی نظر انداخت به میخانه نشستم

بر چشم زدم طعنه که این بار نبازی
زان مستی چشمش دل دیوانه شکستم

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

 

[m.sina]

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

تمام اوست که فانی شدست آثارش
به دوستگانی اول تمام شد کارش
مرا دلیست خراب خراب در ره عشق
خراب کرده خراباتیی به یک بارش