مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[فلورا.]

من کان علویا قد جاء حلویا
نرویهم معنانا الوانا الوانا
و الباقی و الباقی بینه یا ساقی
یا محسن یا محسن احسانا احسانا

 

[m.sina]

من کان علویا قد جاء حلویا
نرویهم معنانا الوانا الوانا
و الباقی و الباقی بینه یا ساقی
یا محسن یا محسن احسانا احسانا

ای در دل من نشسته بگشاده دری
جز تو دگری نجویم و کو دگری

با هرکه ز دل داد زدم، دَفعی گفت
تو دفع مده که نیست از تو گذری

 

[♡°DINA°]

ای در دل من نشسته بگشاده دری
جز تو دگری نجویم و کو دگری

با هرکه ز دل داد زدم، دَفعی گفت
تو دفع مده که نیست از تو گذری

یکدم غم جان دار غم نان تا کی
وز پرورش این تن نادان تا کی
اندر ره طبل اشکم و نای و گلو
این رنج ز نخ به ضرب دندان تا کی

 

[m.sina]

یکدم غم جان دار غم نان تا کی
وز پرورش این تن نادان تا کی
اندر ره طبل اشکم و نای و گلو
این رنج ز نخ به ضرب دندان تا کی

یا وصال یار باید یا حریفان را ش*ر..اب
چونک دریا دست ندهد پای نه در جوی آب

آن حریفان چو جان و باقیان جاودان
در لطافت همچو آب و در سخاوت چون سحاب

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

یا وصال یار باید یا حریفان را ش*ر..اب
چونک دریا دست ندهد پای نه در جوی آب

آن حریفان چو جان و باقیان جاودان
در لطافت همچو آب و در سخاوت چون سحاب

بی همگان بسر شود بی تو بسر نمیشود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمیشود

 

[فلورا.]

بی همگان بسر شود بی تو بسر نمیشود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمیشود

در مجلس حیرانی، جانی است مرا جانی

زان شد که تو می دانی، آهسته که سرمستم

پیش آی دمی جانم، زین بیش مرنجانم

ای دلبر خندانم، آهسته که سرمستم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

در مجلس حیرانی، جانی است مرا جانی

زان شد که تو می دانی، آهسته که سرمستم

پیش آی دمی جانم، زین بیش مرنجانم

ای دلبر خندانم، آهسته که سرمستم

مَن باشم و وِی باشد و مِی باشد و نِی..
کِی باشد و کِی باشد و کِی باشد و کِی..

 

[m.sina]

مَن باشم و وِی باشد و مِی باشد و نِی..
کِی باشد و کِی باشد و کِی باشد و کِی..

یوسف کنعانیم روی چو ماهم گواست
هیچ کس از آفتاب خط و گواهان نخواست

سرو بلندم تو را راست نشانی دهم
راستتر از سروقد نیست نشانی راست

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

یوسف کنعانیم روی چو ماهم گواست
هیچ کس از آفتاب خط و گواهان نخواست

سرو بلندم تو را راست نشانی دهم
راستتر از سروقد نیست نشانی راست

تـــــــو سبب سازی و دانایی آن سلطان بین
آنچه ممکن نبود در کف او امکان بیــــــــن

 

[m.sina]

تـــــــو سبب سازی و دانایی آن سلطان بین
آنچه ممکن نبود در کف او امکان بیــــــــن

نی نی به از این باید با دوست وفا کردن
نی نی کم از این باید تقصیر و جفا کردن

زخمی که زند دستت بر عاشق سرمستت
نتواند غیر تو تدبیر دوا کردن