دلنوشته‌ی معشوقه‌ی دو رو | Sara_D کاربر انجمن یک رمان

[Sara_D]

*به نام آفریدگار هستی*
نام دلنوشته: معشوقه‌ی دورو
نام نویسنده: Sara_D
تگ: متوسط
مقدمه:
با حرف‌هایت، با حرکت‌‌هایت، با زخم زبان‌هایت، دلم را می‌شکستی و بی‌توجه، از کنارم رد می‌شدی؛ اما من خام حرف‌هایت شده بودم و توجهی نمی‌کردم. کارهایت، آزارهایت را پای دوست داشتن می‌گذاشتم! چه ساده گولم زدی!

 

[Lindaw]

•| بسم رب القلم |•

آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

​

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Sara_D]

طردم کردی!
التماس کردم نکن، اما چشم‌هایت را بستی و رفتی.
حتی ثانیه‌ای فکر نکردی چه بلایی سرم می‌آید.
فقط رفتی!
چه ساده طرد شدم! چه ساده دل کندی! چه ساده دلم شکست!

 

[Sara_D]

خوب می‌دانستم وجودت در کنارم اجباری بیش نبود.
خوب می‌دانستم نگه داشتنم به حکم وظیفه بود.
اما نمی‌دانستم شکستن دلم، آرزویت بود!
چه زود به آرزویت رسیدی!

 

[Sara_D]

با خوش‌حالی مژده‌ی ترمیم زندگی پاشیده‌ات را دادم، سرد مژده‌ی پاشیدگی زندگی‌ام را دادی.
روزی حتی فکرش را هم نمی‌کردم طبق آرزویت، زندگی‌ام پاشیده شود؛
اما فهمیدم خدا خیلی دوستت دارد. آرزویت برآورده شد.
برآورده شدن آرزویت مبارک!

 

[Sara_D]

چه راحت ترکم کردی.
تو رفتی، اما لحظه‌ای به حالم فکر نکردی.
رفتی، اما ذهنت لحظه‌ای به من خطور نکرد.
راستی، حالم برایت مهم بود؟
می‌گویند مهم بودنم، وظیفه‌ات بود! چرا به وظیفه‌ات عمل نکردی؟
چرا دلم را شکستی؟ چرا ترکم کردی؟

 

[Sara_D]

می‌دانم، وظیفه‌ات را هیچ‌گاه دوست نداشتی؛ اما من دوست داشتم!
کاش کمی به احساساتم توجه می‌کردی.
کاش اندکی وظیفه‌ات را دوست داشتی.
کاش دلم را نمی‌شکستی...!

 

[Sara_D]

روزگار غریبی‌ست!
گفتم " دوستم داری؟ "
گفت " نفرتم ازت حد و مرز ندارد! "
ساده تنها با یک جمله دلم را شکست!
تمام زندگی‌ام دنبال علت نفرت‌اش رفتم اما هرگز علت‌اش را نیافتم.

 

[Sara_D]

ساده فکر می‌کردم حست به من عشق است!
اما حالا که می‌بینم، حست به من، چیزی جزء نفرت نبود.
شاید هم دوستم داشتی اما بعد به‌خاطر او ازم متنفر شدی؛
زیرا بین عشق و نفرت، فاصله‌ای نیست.

 

[Sara_D]

زود طعمه‌ی افکار حریص‌ات شدم.
افکاری که فکر می‌کردم، جزء خیرخواهی من، چیز دیگری درش نیست.
دیر قصدت را فهمیدم.
حیف، هزاران هزار حیف که وقتی قصدت را فهمیدم، دلم تکه‌تکه شده بود.
حیف، وقتی که فکر می‌کردم دوستم داری، نقشه‌ی قتل دلم را می‌کشیدی.
حیف...!