مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[alinasserikhanik]

دلبر نازک خیالم کشتی وساحل به نام عشق زیبا می شود
خوب من سمت توام چون غنچه ای با خار دعوا می شود

 

[زینب میشی]

دارد از وهم و خیالت دل من دیوانگی
تا به کی باید کنم دور شمع پروانگی

 

[alinasserikhanik]

دارد از وهم و خیالت دل من دیوانگی
تا به کی باید کنم دور شمع پروانگی

یاد بادا روزگارم درگل وپروانگی
شرحی از عشق من ودلدادگی

 

[زینب میشی]

یاد ایام قدیمم یاد باد
خانه ی قلبم ز عشق آباد باد

 

[hadi]

یاد ایام قدیمم یاد باد
خانه ی قلبم ز عشق آباد باد

دل به دلداری دهم کان را صفای دیده است
سر به بالینی نهم کان کو سرای یار گشت

 

[زینب میشی]

تا نگین تو به خاتم در انگشت من است

خانه ویران و دلم ویران جان پناهگاه من است

 

[hadi]

تا نگین تو به خاتم در انگشت من است

خانه ویران و دلم ویران جان پناهگاه من است

تربت ناب تو را با آب یکجا می کنم
مهری از آن سازم و با آن دعاها می کنم

 

[زینب میشی]

تربت ناب تو را با آب یکجا می کنم
مهری از آن سازم و با آن دعاها می کنم

معبد عشق منی اما تو از من غافلی
این همه شعرم بوَد تقدیم تو جان منی

 

[hadi]

معبد عشق منی اما تو از من غافلی
این همه شعرم بوَد تقدیم تو جان منی

یادی ز بی کسانِ به راهت نمیکنی
نادی برای ما نسرودی جفا مکن

 

[زینب میشی]

یادی ز بی کسانِ به راهت نمیکنی
نادی برای ما نسرودی جفا مکن

نی زدم بر دشت نوایی نگرفت
دل که از عشق و ترانه نوایی نگرفت