مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[._.Negar]

تمام تو برای من، تمام من برای تو
این دل زجر دیده را، سند زدم به نام تو
-_- ​

 

[alinasserikhanik]

یکی درد و یکی درمان پسندد
یک وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندد

در میان جمع ام،اما غرق بازی گشته ام
درسر سودای تو سرگرم شادی گشته ام

 

[alinasserikhanik]

نی زدم بر دشت نوایی نگرفت
دل که از عشق و ترانه نوایی نگرفت

تا که به اشک قلم آمد بهار
پیرشدم بر سر این روزگار

 

[زینب میشی]

تا که به اشک قلم آمد بهار
پیرشدم بر سر این روزگار

رفته رفته پیر گشتم از غم این روزگار
تا تو بودی دل جوان بود و کمی هم بیقرار

 

[alinasserikhanik]

رفته رفته پیر گشتم از غم این روزگار
تا تو بودی دل جوان بود و کمی هم بیقرار

رفتم وتاراج شده حاصلم
خیمه زدم برسردل،غافلم

 

[alinasserikhanik]

یاد ایام قدیمم یاد باد
خانه ی قلبم ز عشق آباد باد

در تجلای بهار آشنایی غم مباد
هرشکوفه قاب شددرچشم یاد

 

[alinasserikhanik]

دل به دلداری دهم کان را صفای دیده است
سر به بالینی نهم کان کو سرای یار گشت

تا سرای یارراهی نیست آرام دلم
درشب باران تو افتاده درآب وگلم

 

[زینب میشی]

ماه من اکنون که رفته از میان
ماه رخشنده شد پیدا در آسمان

 

[alinasserikhanik]

ماه من اکنون که رفته از میان
ماه رخشنده شد پیدا در آسمان

ناز در دیده ی ماه تو زمین روشن کرد
یا که خورشید به نازتو قلم را کج کرد

 

[زینب میشی]

داوری کردم زود بود خیلی زود
رفت و بر ماندنش اجباری نبود