مشاعره مشاعره با اشعار فروغ فرخزاد

[SAN.SNI]

همه ی هستی من آیه تاریکی است
که تو را با خود و تکرارکنان
به سحرگاه شکفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد...

در زمستان دشت کاغذها
پنجه‌هایم جرقه می‌کارد
شعر دیوانه تب‌آلودم
شرمگین از شیار خواهش‌ها
پیکرش را دوباره می‌سوزد
عطش جاودان آتش‌ها

 

[paaa]

در زمستان دشت کاغذها
پنجه‌هایم جرقه می‌کارد
شعر دیوانه تب‌آلودم
شرمگین از شیار خواهش‌ها
پیکرش را دوباره می‌سوزد
عطش جاودان آتش‌ها

آری آغاز دوست داشتن است
گر چه پایان راه نا پیداست
من به پایان دگر نیاندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

 

[. MaHta .]

آری آغاز دوست داشتن است
گر چه پایان راه نا پیداست
من به پایان دگر نیاندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

ترسم این شعله ی سوزنده ی عشق
آخر آتش فکند بر جانت

 

[_ماه_]

ترسم این شعله ی سوزنده ی عشق
آخر آتش فکند بر جانت

تنها تو آگهی و تو می دانی
اسرار آن خطای نخستین را
تنها تو قادری که ببخشایی
بر روح من صفای،نخستین را

 

[paaa]

تنها تو آگهی و تو می دانی
اسرار آن خطای نخستین را
تنها تو قادری که ببخشایی
بر روح من صفای،نخستین را

آخر گشوده شد ز هم آن پرده‌های راز
آخر مرا شناختی ای چشم آشنا
چون سایه دیگر از چه گریزان شوم ز تو
من هستم آن عروس خیالات دیرپا

 

[_ماه_]

آخر گشوده شد ز هم آن پرده‌های راز
آخر مرا شناختی ای چشم آشنا
چون سایه دیگر از چه گریزان شوم ز تو
من هستم آن عروس خیالات دیرپا

آنگه در آسمان نگاهت گشوده گشت
بال بلور قوس و قزح‌های رنگ‌ رنگ
در سینه قلب روشن محراب می‌تپید
من شعله ور در آتش آن لحظه‌ی درنگ

 

[paaa]

آنگه در آسمان نگاهت گشوده گشت
بال بلور قوس و قزح‌های رنگ‌ رنگ
در سینه قلب روشن محراب می‌تپید
من شعله ور در آتش آن لحظه‌ی درنگ

گفتم به خود آن‌گاه که صد افسوس که او نیست
تا مات شود زین‌همه افسونگری و ناز
چون پیرهن سبز ببیند به تن من
با خنده بگوید که چه زیبا شده‌ای باز

 

[_ماه_]

گفتم به خود آن‌گاه که صد افسوس که او نیست
تا مات شود زین‌همه افسونگری و ناز
چون پیرهن سبز ببیند به تن من
با خنده بگوید که چه زیبا شده‌ای باز

زین همه خواهش بیجا و تباه
می برم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه امید حال

 

[jαɴα]

زین همه خواهش بیجا و تباه
می برم تا ز تو دورش سازم
ز تو ای جلوه امید حال

لرزان و بی‌قرار وزیدم بسوی تو
اما تو هیچ بودی و دیدم هنوز
در سینه هیچ نیست به جز آرزویِ تو ...

 

[_ماه_]

لرزان و بی‌قرار وزیدم بسوی تو
اما تو هیچ بودی و دیدم هنوز
در سینه هیچ نیست به جز آرزویِ تو ...

وقتی که زندگی من
هیچ چیز نبود
هیچ چیز به جز تیک تاک ساعت دیواری
دریافتم
باید، باید، باید
دیوانه وار دوست بدارم
کسی را که مثل هیچ کس نیست