روی سایت مجموعه دلنوشته‌ در یک قدمی هبوط | HORYA_A کاربر انجمن یک رمان

[•HOORYA•]

***
میگن با خوبی، خوبی می‌بینی.
من که چیزی ندیدم!
شاید هم دستم نمک نداشت!
ولی فهمیدم زیادی به کسی خوبی کنی،
حس بدباوری بهش دست میده.
حکایت برخی از آدمای این روزها

 

[•HOORYA•]

***
زندگی درس قشنگی بهم داد!
خیلی محکم کوبید در دهانم و گفت:
تو لازم نکرده خوب باشی،
سرت تو کلاه خودت باشد...
این حوالی کسی حالی‌اش از محبت نمیشود.

 

[•HOORYA•]

***
گویی هرجوری که طلب مرگ کنی،
همان‌طور می‌میری!
صبرم نمی‌کشد...
می‌شود زمانش را هم خودم تعیین کنم؟
نوعش که جای خود دارد.

 

[•HOORYA•]

***
وقتی قلبم گلایه می‌کند،
عقلم سکوت می‌کند!
وقتی که حالش بد می‌شود،
عقلم فریاد می‌زند:
_ از که مینالی؟ همین دردها را
عزیزانت زدند!
آن‌جاست که قلبم بدتر می‌گیرد.

 

[•HOORYA•]

***
خدایا...
از بغض در حال خفه شدنم،
نفسم بالا نمی‌آید...
مبادا جان تازه‌ای بدهی!
من به این مرگ راضی‌ام.

 

[•HOORYA•]

***
جوری حرف می‌زنند که انگار طلبی دارند!
ما که جز نامردی چیزی ندیدیم...
ادعای چه چیزی را دارید؟
شما زودتر از این حرف‌ها
تو زرد از آب درآمدید.

 

[•HOORYA•]

***
و زندگی بار دیگر به من پندی داد‌‌.
هرکس از حال خوش خودش نگاه می‌کند،
دیگران چه می‌دانند در دنیایت چه می‌گذرد!
فقط ادعای درکت را دارند.

 

[•HOORYA•]

***
با کسی درد و دل نکنید؛
چون یه دسته خوشحال میشن
و اون دسته‌ی دیگه،
اصلاً براشون مهم نیست!
پس زیادی خودت رو خسته نکن.

 

[•HOORYA•]

***
زندگی راه درازی‌ست
که قدم‌هایی استوار می‌خواهد و صبری دراز.
انسان موجودی‌ست عجیب؛ امّا قوی!
ای موجود قوی، در این راه زندگی...
صبری دراز رو از خدایت طلب کن.

 

[•HOORYA•]

***
حالم بسی خراب است...
عزرائیل چوب مرگ را هی بر سرم می‌کوبد!
حالت خماری را دارم، که پلک‌هایش بسته می‌شود؛
امّا سعی در باز کردن چشم‌هایش دارد.
هی چشمانم برای مرگ بسته‌ می‌شود؛
امّا من با درد، سلول‌ به سلول‌هایم سوز می‌کشد
و چشمانم را بر جهان زندگی باز می‌کنم.