روی سایت مجموعه دلنوشته‌‌های آواز سنگ‌ها | فاطمه آماده کاربر انجمن یک رمان

[Fateme Amade]

***
از کول الاغ افتاده،
چون ژنده‌پوشی آواره در پی کوی خویش می‌گردم.
از کدام کویرِ سوزان باید برگردم!؟
رسیده ایام کهولت روحم،
این را من نه، تارهای سپید روی سرم می‌گویند.
دو چاله‌ی سیاهم را ننگر،
من با این چشم‌ها جفا بسیار دیده‌ام‌.
بوی پیری را استشمام می‌کند قلب خضر.
سنگ وجودم پر می‌شود از عالم غیب.
شکاف نمی‌خورد چون شیشه‌ای زلال.
در خود زنجیر کرده رمزهای جزیل و اسرارِ کال.
من نماد ظلمتم، سمبل سیاهی!
من مغربی تاریکم، در فلسفه‌ی شیخ اشراقی!​

 

[Fateme Amade]

***
پیامد‌های محرز دل سخت،
مخاطراتی کوچک، اما سراسر زجر،
و عارضه‌ای بدون تن، اما قابل روئیت.
مشهود است اما پنهان!
در پس خاک خوزستان،
خوزستانِ بی دفاع در برابر آشنا،
اما سنگر وطن.
در فریاد کشاورزان اصفهان، معترض به کم آبی.
خدایا باران بفرست به من!
یک زمین خشک و خالی‌...
در حوالی ایران حنجره‌ها زخم شده،
دیده‌ها خون شده،
اقتصاد ویران شده.
در تنگنای بدبختی، می‌گرید پدری از تنگ دستی.
مادری کشان کشان، می‌برد فرزندش را،
تا نبیند هندوانه و انار شب یلدا را.
قلب‌ها آرام آرام از یاد می‌برند تپیدن را،
میان تار موهای سپیدِ سی ساله،
حتی دمپایی‌های یک آواره!
قلب‌های سنگی، حاصل دست رنجِ سال‌ها دردِ است... .​

 

[Fateme Amade]

***
تو همان گیومرتی، که جز دوست داشتن تو چاره‌ی دیگری ندارد قلبم.
من همان کافرم که به دین اهورامزدایی تو در می‌آیم. ‌
من فرهاد مجنونم و تو شیرینِ عاشقِ خسرو.
تو آب زلالی و من کویر بی تو.
من کشتی بی سرنشینم و تو دریای طوفانی.
من موج خروشان و تو ساحل آرامشی.
دستانم برای در آغوش کشیدن تنت،
پیچکی پتوس می‌شوند.
در آغوشت بهشت روزنه می‌کند
و در چشمانت بارقه‌ها نور افشانی.
در دنیای سنگی منِ دوزخی، فرشته‌ای چون تو معشوقم است.
عجب گناه کردن با تو لذت بخش است!​

 

[Fateme Amade]

***
در سرزمین آدمک‌ها جناح‌های حسن و شر در نبرد هستند.
افسانه‌ها اینبار معکوس می‌شوند،
لشکر پلیدی است که در کائنات، با زمینی پر از اجساد بی‌جان، بر خوبی غلبه می‌کند.
من شهروای خویش را سخت می‌کنم در برابر معوبت‌ها.
خطیر در برابر عشق،
محکم در برابر کنایه،
خشن در مقابل خودخواه
و تند خو میان زبان‌ها!
گیتی، برای خود می‌سازم که قسی‌اش نصیب بدکامه‌ام
و گوهر مهربانی درون سنگم طالع عشق باشد.
من سرد می‌شوم تا همه بدانند،
خوب بودن رسالت من نیست!
من نامهربان می‌شوم، تا شما مهربان بمانید،
من حلبی قلب می‌شوم، تا شما قدر دل مهربان اطرافیانتان را بدانید،
من خونریز می‌شوم، تا شما حد خود را بدانید،
و در آخر فوادم را حجر می‌کنم تا خود در امان بمانم!​

 

[HAKIMEH.MZ]

​