روی سایت مجموعه دلنوشته‌های حس‌خلأ | *TaKi* کاربر انجمن یک رمان

[nasi_ag]

*بسم‌الله الرحمن الرحیم*
نام مجموعه: حس خلأ
نام نویسنده: نسترن آقازاده
ویراستار: بیتا شایان
تگ: منتخب
مقدمه: تمام احساساتم را یک‌دفعه،
باد برد!
و حال در یک حس خلأ مانده‌ام؛
خلأ یعنی هیچ‌چیز و هیچ‌کس،
در کنارت نباشد
و تو باز هم بشوی،
همان کسی که یک عمر از او
فراری بودند!​

 

[GHAZAL NAROUEI]

•| بسم رب القلم |•

آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...



نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[nasi_ag]

***
همه‌جا تاریک بود و صدای زوزه گرگ
تن هر آدمی را به لرزه می‌انداخت؛
امّا برایم مهم نبود!
آخر من آمده بودم
تا تمام احساساتم را دفن کنم،
خاک‌ها را کندم و احساساتم را
و قلب تپنده‌ام را چال کردم.
بر سرشان کمی گریه کردم و بلند شدم؛
برگشتم به خانه،
و حال،
اینی که در مقابل‌تان نشسته کسی است
که در خلأ غرق شده و احساساتش دفن!
حال، دیگر هیچ‌کس برایش مهم نیست
جز خودش!
و فقط به فکر هدف بزرگش زنده مانده
و سنگ در سینه‌اش به خاطر همین می‌تپد.

 

[nasi_ag]

***
همه و همه دوستم دارند
و بعضی‌ها به قدری زیبا تظاهر
به دوست داشتن می‌کنند
که آدم باورش می‌شود؛
امّا!
برایم هیچ یک از این‌ها مهم نیست،
آخر برایم فرق نمی‌کند
که کسی دوستم داشته باشد یا نه،
برایم فرقی ندارد محبوب باشم یا نه!
اصلاً برایم فرقی ندارد که از نظر بقیه چگونه‌ام!
در خلأ کامل به سر می‌برم،
نمی‌دانم چرا؛
امّا علاقه‌ای به بیرون آمدن از او ندارم
و هر لحظه بیشتر در آن فرو می‌روم
و نمی‌دانم آخر این بازی چه خبر است.

 

[nasi_ag]

***
دنیا، هر چقدر هم بزرگ باشد
باز هم برایم هیچ و پوچ است!
می‌گویند دنیا بزرگ است؛
امّا با چه؟!
با بی‌رحمی؟
با نادانی؟
با ظلم؟
با چه چیزی بزرگ است؟!
این دنیا مانند اقیانوس بزرگی است
که در آن چند ماهی وجود دارد.
در این اقیانوس؛
فقط کوسه‌های بی‌رحمی وجود دارند
که همان چند ماهی را هم نابود می‌سازند!
پس باید چه کرد؟!
باید جنگید، باید بی‌احساس بود...
آخر احساس در این دنیا باعث نابودی است.

 

[nasi_ag]

***
فریادی از ته دل می‌کشم...
آخر این زندگی غیر از غم برایم،
هیچ کادویی نیاورد.

 

[nasi_ag]

***
دادهایی که می‌کشم از برای غم نیست...
از برای تمام حس‌هایی است،
که نمی‌دانم چیست!
فریاد می‌کشم ولی نمی‌دانم،
چرا به گوش کسی نمی‌رسد!
آخر مگر من مانند مورچه‌ها نفرین شده‌ام؟!

 

[nasi_ag]

***
زندگی بی‌رنگ و بو شده است!
سیاه و سفید...
تمام رنگ‌های جهان من
به همین دو رنگ بسنده کرده است!
تیک تاک، تیک تاک....
تمام آهنگ‌های زندگانی من
به همین ساز بسنده کرده.
آخرِ جهان است؟
یا من ته خط رسیده‌ام؟!

 

[nasi_ag]

***
خداوندا سؤالی دارم.
مگر موقع به دنیا آمدن نظرم را خواستی؟!
نخواستی!
حداقل الآن نظرم را بخواه!
ببین می‌خواهم بمانم یا نه.

 

[nasi_ag]

***
می‌خواهم بنوشم جرعه‌جرعه از شربت مرگ...
می‌گویند حرام است.
می‌خواهم بنوشم از شربت زندگی...
می‌گویند عاقبت ندارد!
خدایا می‌بینی در چه باتلاقی گیر افتاده‌ام؟!
بزرگی کن؛
ببر مرا.
نمی‌خواهم این دنیایی
که آدم و حوا آورده‌اند ما را.