روی سایت مجموعه دلنوشته‌های از جنس خاک | mahsa کاربر انجمن یک رمان

[(Luna)]

***
ورق می‌زند روزگار،
سرنوشتم را؛
سرنوشتی به تلخی دورغ،
سیاهی شب،
تیز از نیش و کنایه و
تباه‌تر از آینده!

 

[(Luna)]

***
سهراب در شعرش می‌گفت:
«قایقی خواهم ساخت... .»
ای سپهری دوران جوانی!
ای شاعر بزرگ قلب کوچک من!
ای سراینده اشعاری که من در گوش لیلی‌ام می‌خواندم.
ای کاش شعری در دفتر سفیدت نمی‌نوشتی تا من نجوا کنم و دل ببازم!

 

[(Luna)]

***
دفتر خاطرات گشودم تا بنویسم از جگری که خون گشت از دوری لیلی؛
قلبی که پاره‌پاره گشت با دیدن خون قرمز رنگ شیرین؛
پایی که توان نداشت برود بر سر مزار معشوق.
بنویسم تا...
دل نبازد مجنونی؛
شکست نخورد فرهادی؛
خیس نشود دستی از خون معشوقی!

 

[(Luna)]

***
گوشی می‌خواهم برای شنیدن قصه‌های تلخ و شیرین سرنوشت تلخ‌تر از زهرم!
قلبی مالامال از عشق را خواهانم تا برایم بزند.
دستی را محتاجم تا دست سردتر از یخم را بفشارد تا آرام گیرم.

 

[(Luna)]

***
در آن معرکه‌ی خاک‌بازی،
به دنبال دست یار می‌گشتم.
در آن وانفسای بی‌کسی،
به دنبال عطر لیلی می‌گشتم.
در آن روز مرگ،
به دنبال فرشته‌ی مرگ می‌گشتم!

 

[(Luna)]

***
تمام شد گردش دوران زندگی سیه فرهاد.
تمامی ندارد روزگار تلخ من؟!
تمام شد مویه و گریه فرهاد در تنهایی‌اش.
تمام نمی‌شود ذره‌ذره جان دادن من؟!

 

[(Luna)]

***
یکی در زمین محتاج عشق است؛
من در زمین مبتلای عشقم.
یکی خواهان درد بی‌دوا است؛
منم بیمار بی‌درمان عشقم.

 

[(Luna)]

***
پایان عشق من چیزی جز خاک نبود؛
تمام شد بغض‌هایم وقتی خود نیز اسیر خاک سرد شدم... .

 

[G.ASADI]

​