روی سایت مجموعه دلنوشته‌‍‌های سه بُعدی | *TaKi* کاربر انجمن یک رمان

[nasi_ag]

***
عجب زمانه‌ای شده؛
دشمن نزدیک‌تر از رفیق،
رفیق غریبه‌تر از هر غریبه‌ای!
تنهایی در این زمانه دوا می‌کند هر دردی را...​

 

[nasi_ag]

***
گفتند: «دوری و دوستی.»
اما نفهمیدند که دیگر، دوری و نزدیکی فایده‌ای ندارد؛ همه دشمن‌اند!
دوستی، در این زمانه پیدا نمی‌شود... .​

 

[nasi_ag]

***
وقتی دلتنگِ مُرده‌ای می‌شوی،
بر سر قبرش می‌روی؛
ولی وقتی دلتنگ مرده‌های متحرک می‌شوی...
فقط می‌شکنی...!
مانند آینه‌ای که عمرش را کرد.​

 

[nasi_ag]

***
کاش بازی روزگار، مانند فوتبال بود؛
حداقل در آن زمان می‌دانستی بعد از نود دقیقه، تمام است... .
ولی حال...
حتی نمی‌دانی نود دقیقه‌ی دیگر چه خبر است؟!​

 

[nasi_ag]

***
روزگار!
یک سؤال: این زندگی را به چه چیز تشبیه می‌کنی؟
اصلاً تشبیهی داری؟!
بگذار من بگویم:
«این دنیا، شبیه تفنگی‌ست که رگبارش،
سوراخ می‌کند قلب انسان را...»​

 

[nasi_ag]

***
فریاد می‌زند: «خسته ام!»
ولی نمی‌داند صدایش را فقط خودش می‌شنود و
بس...​

 

[nasi_ag]

***
خدایا! تا کِی باید جواب اشتباه آدم و حوا را ما بدهیم؟
بس نیست؟!
خسته‌تر از هر خسته‌ای شده‌ایم... .​

 

[nasi_ag]

***
چشمانم را می‌بندم؛
نفسی عمیق می‌کشم.
طراوتی در هوا نیست... .
گویی هوا هم به پیشواز مرگ رفته است!​

 

[nasi_ag]

***
این روزها، عجیب درد دارم!
مانند گلی هستم که عمری، طراوت به خانه‌ای داد؛
ولی آخرش خسته شدند از آن گل زیبا... ‌​

 

[nasi_ag]

***
دلم هوای مهربانی‌های بی‌منت مادرم را کرده!
دلم هوای نترسیدن‌هایی را کرده که دلیلشان،
اسطوره‌ی زندگیم، پدرم بوده!
چقدر دلم هواها کرده و نمی‌رسد به هیچ کدام...​