کامل شده مجموعه دلنوشته‌های آبگینه‌ی تلبیس | زهرآگیـن کاربر انجمن یک رمان

[زهرآگیٖـن]

-بسم الله-



نام مجموعه: آبگینه‌ی تلبیس
نویسنده: زهرآگیــن
ویراستار: MAHSHID.SHAKIBAE
تگ: محبوب
مقدمه:
در کرانه‌ی حیات،
قلم خوب بودن بر آبگینه‌ی وجودم می‌کشم!
خستگی‌ها را واپس لبخند‌ دردآگینم پنهان می‌کنم.
غم‌ها را به ویرانه‌ی قلبم پینه می‌زنم.‌
من خوبم...!
فقط کمی خستگی نوشیده‌ام و آن‌قدر مدهوش جرعه‌ای از آن شده‌ام، که حالِ توصیفِ حال ندارم.‌
مستانه به اندوهی که‌ آغوشش را برای وجود سردم باز می‌کند، می‌نگرم.
آغوش، آغوش است دیگر!‌
چه آغوش بهاریِ معشوقت باشد،
چه آغوش زمستانیِ اندوه رفتنش!...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[G.ASADI]

•| بسم رب القلم |•

آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند..

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های تگ‌دار نقد نخواهند شد و در صورت تمایل به درخواست نقد، قبل از...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...!
فقط فنجانی آرامش برایم کنار بگذارید.
این روزها،
ابر غم، هوای دلم را عجیب بارانی کرده!
چتر گرم محبت به دستم دهید.
چیز زیادی طلب نمی‌کنم
فقط کمی در هوای من پرسه زنید،
من از من بی‌خبر است!
کم‌کم خود از کف می‌دهم.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط بگذارید مستغرقِ باتلاق تنهایی‌ام شوم.
مدتی زانو به آغــوش بگیرم،
چند دقیقه‌ای با خود خلوت کنم.
کمی سکوت پیشکش خود کنید،
بگذارید آغــوشِ سرد اِنزوا منزلتم شود.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم!
فقط در کرانه‌ی قلبش،
اتاقکی کوچک داشتنم، آرزوست!
در واپسینِ مهِ اذهانش،
لحظه‌ای رهگذر خاطرش شدنم، آرزوست!
برایم کمی فراموشی تجویز کنید؛
ترافیک سنگینی در ذهنم به راه انداخته،
کم‌کم امان ز کف می‌دهم.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط از هیچ، هیچ ندارم!
وقتی او را می‌دیدم،
چشمم از آن من نبود؛
او را در ژرفای خود مستغرق می‌ساخت.
گوشم جز او چیزی نمی‌شنید،
فقط نوایِ سکوتِ او را به جان می‌خرید.
مغزم، جز او کسی را به قلبش راه نمی‌داد.
فقط او به خلوتش راه داشت،
اما...
او همه را با خود به یغما برد،
الآن من ماندم و هیچ!

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط کمی زهرآگیـن شده‌ام!
تلخی هر لحظه بی او،
مرا
از مر زهر ساخت.
گوییدش،
شهد وجودش را نثارم کند.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط اندکی خسته‌ام؛
خسته‌ از ماندن‌های نابجا!
خسته‌ از رفتن‌های بی‌چرا!
بگذارید گوشه‌ای از زندگی بنشینم،
از این رفت و آمدها،
نفسی چاق کنم.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم!
فقط هنوزم در آخرین ایستگاه زندگی،
چشم به راهش ایستاده‌ام.
چمدان جفتمان را بسته‌ام؛
او بیاید،
راه می‌افتیم.
اما...
افسوس!
که نه او پای آمدن دارد،
نه من پای رفتن!

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم!
فقط هنوزم مجنونی بیش نیستم،
که با یک جرعه محبت
دل می‌بندم؛
اما...
بارها شکستن پشت هم،
نمی‌تواند آن پیوند ناگسستنی را بشکند.