کامل شده مجموعه دلنوشته‌های آبگینه‌ی تلبیس | زهرآگیـن کاربر انجمن یک رمان

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط دلم اسیر مخلب یخ شده؛
شکننده است،
درست!
اما انتخاب با توست
که گرمای وجودت را
پیشکش کنی،
یا آن را یخ‌شکن احساس زنی!

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط زمین و زمان،
خاطر او را در ذهنم نجوا می‌کنند.
پتک فراموشی بر ذهنم بکوبید؛
بگذارید لحظه‌ای فارق از او،
رنگ خواب بر چشمانم بپاشم.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط کمی من بودن کم دارم؛
منی که با من،
تفاوتش زمین تا آسمان بود.
بگذارید من‌هایم را جابجا کنم؛
آخر،
این من کجا و...
آن من کجا؟!

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط در بین عقربه‌های ساعت گیر افتاده‌ام؛
هر چه این زمان را می‌گویم،
آخر چه عجله‌ای است بر رفتن؟
بگذار تا هم‌مسیرم بیاید.
فقط صدای تیک و تاکِ نیش‌خندش را نثارم می‌کند.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط خود گم کرده‌ام!
در کوچه پس کوچه‌های قلبم می‌دوم،
اما تنها نشانه‌های او،
خنجر احساس دست گرفته بودند.
هر چه گشتم،
باز هم خود نیافتم؛
بگوییدش قلبم دیگر جایی برای کسی باقی نگذاشته،
کمی بار و بندیل خاطراتش را جمع و جور کند.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط نقاش ماهری هستم!
در آینه‌ی تظاهر،
لبخندی برای آدمک رو به رویم کشیدم.
تکه‌ای از قلبش سر جایش نبود،
آن را هم کشیدم.
رد اشک‌ پاک کردم،
رنگ شادی بر ذهنش زدم.
از جلوی آینه کنار رفتم،
آن آدمک هنوزم همان بود،
با تکه‌های جامانده در آینه!
ولی هر وقت بخواهد جلوی آینه می‌ایستد،
جورچینش که کامل شد،
به خودِ زیبایش می‌نگرد.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط کمی به تنگ آمده‌ام؛
بگذارید در پس خوب بودن‌ها،
لحظه‌ای نقاب شادی از صورت برکشم!
بی‌بهانه گوشه‌ی قلبم بنشینم،
قلمِ اشک دست بگیرم
و کتابِ خاطراتم را ورق زنم.

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط گاهی ابر دلتنگی بر قلبم سایه می‌افکند.
قلمی به دست قلبم دهید؛
بگذارید کمی از دردهایش بنویسد،
قصه‌ی دردآگیـنی‌ست!
اما...
بخوانیدش تا قلبم ترغیب شود
به نوشتن دردها،
به گفتن سختی‌ها،
نه در خود تلنبار کردن آن‌ها!

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط نفسم به تنگ آمده!
کمی بوی کاه‌گل باران خورده به مشامم برسانید،
نوشیدنی‌ای ناب که به دستم ندهید،
بگذارید مسـتیِ این رایحه
زِ یاد برد یادش را!

 

[زهرآگیٖـن]

***
من خوبم...
فقط عزمی راسخ طلب می‌کنم،
که وقتی گفتم
او را فراموش می‌کنم،
او را فراموش کنم!