- نویسنده موضوع
- #31
***
در انتها،
آرزوی نوشتن با تو در دلم ماند...
هنگام نگارش،
واژگان را چنان به رقص در می‌آوردی،
که گویی قلم،
نوای نی است...
کلام را به گونه‌ای آرایش می‌کردی،
که انگار از ابتدا،
تو خالق نستعلیق بودی!
در انتها،
آرزوی نوشتن با تو در دلم ماند...
هنگام نگارش،
واژگان را چنان به رقص در می‌آوردی،
که گویی قلم،
نوای نی است...
کلام را به گونه‌ای آرایش می‌کردی،
که انگار از ابتدا،
تو خالق نستعلیق بودی!
آخرین ویرایش توسط مدیر
