رتبه سوم فانتزی رمان وادیِ دل ملکه می‌طلبد! | ام.فاخر کاربر انجمن یک رمان

M.Fakher · 18/1/23

جهت مشاهده متن کامل باید عضو انجمن شوید
چشمان ریز لوگیکو از تعجب و عصبانیت درشت می‌شود:
- پس تو چرا گزارش آن را ندادی؟!
اکسیتو سرش را پایین می‌اندازد و با انگشتانش وَر می‌رود، در نهایت با ترس و لکنت پاسخ می‌دهد:
- چون... چون... ترسیدم یک دعوای دیگر بین شماها پیش بیاید... .
انویو چشمانش را برای اکسیتو می‌چرخاند و با لحن نیش‌داری نظر می‌دهد:
- اگر آن‌ها به من این حرف را می‌زدند حتما آن را گزارش می‌دادم!
اکسیتو اخمی می‌کند و با چشم‌های گربه‌اش به انویو نگاه می‌کند:
- تو که توی آن موقعیت و دعوایشان نبودی! پس دخالت نکن!
لوگیکو با دو دست روی میز می‌کوبد و با صدای افسارگسیخته‌ای می‌گوید:
- تویِ ابله! فکر می‌کنی الان خیلی اوضاع خوبی داریم؟! نمی‌بینی شورش‌ها را! نصف سرزمین فلج شده!
ملکه نگاه...

M.Fakher · 18/1/23

سپس پشتش را می‌کند و راه بازگشت را پیش می‌گیرد. دوو سر تکان می‌دهد و با عصبانیت صدایش را بالا می‌برد:
- لعنت برشما... لعنت بر شما!
بلند می‌شود و حرفش را ادامه می‌دهد:
- ما باید با هم متحد باشیم! همه عهد بستیم، به وجود قسم خوردیم! پس تعهدتان کجا رفت؟!
اما پاتریشیا، کارولین و جیکوب بدون توجه به او تالار را ترک می‌کنند.
دوو با بسته شدن در روی صندلی‌اش می افتد، سرش را می‌گیرد و آه دردناکی می‌کشد.
- مقصر منم... .
لوگیکو دست روی شانه‌ی دوو می‌گذارد و نظر می‌دهد:
- آن‌ها خودشان مسئول کارهایشان هستند نه شما جناب دوو.
دوو آهی می‌کشد و به میز چشم می‌دوزد و برای اولین بار ضعفش را به زبان می‌آورد:
- من نتوانستم به خوبی اوضاع را کنترل کنم... [ صدایش با بغضی محزون همراه می‌شود] اگر کانسینسو بود این...

M.Fakher · 18/1/23

رکتا نامه را پایین می‌آورد و از عصبانیت چشمانش را می بندد و تند تند نفس می‌کشد، سپس از میان دندان‌های کلید شده‌اش زبان می‌گشاید:
- همراه با نصف ارتشم به آنجا می‌روم و با آن‌ها آن‌طور که درخور است مقابله می‌کنم!
رو به پیک دستور می‌دهد:
- کاری برایت دارم، برو به فرمانده دوم قصر خبر بده که باید به سرعت رهسپار هپاتو شویم!
- ولی... .
ماکرو به سرعت جلو می‌آید،دست رکتا را می‌گیرد و میان حرف پیک می‌پرد:
- آرام باش! آن‌ها هنوز هم مردم دل به حساب می‌آیند!
حال که صحبت از افرادش است رکتا دیگر خون‌سرد بودن ذاتی‌اش را داده است، دستش را از ماکرو جدا می‌کند و صدایش را بالا می‌برد:
- آن‌هایی که این‌چنین شورش و اغتشاشی برپا می‌کنند سزاوار مرگ هستند!
ماکرو صدایش را بیش‌تر بالا برده و می‌گوید:
- رکتا! شبیه...

M.Fakher · 23/1/23

امیلی پس از خواندن نامه آن را روی میز پرت می‌کند و پیشانی‌اش را مالش می‌دهد، انویو با ملایمت به امیلی نزدیک می‌شود و در گوشش با صدای ملایمی نجوا می‌کند:
- ملکه لطفا ناراحت نباشید، هر مشکلی باشد در کنار هم حلش می‌کنیم.
لوگیکو نامه را برداشته و آن را می‌خواند، همان حین امیلی بدون ذره توجهی به انویو با تاکید می‌گوید:
- باید هرچه زودتر این قائله را تمام کنیم!
انویو باری دیگر به امیلی نزدیک می‌شود و زیر گوشش پچ‌پچ می‌کند:
- بانوی من چرا باید به خاطر آن‌ دو خودتان را این‌گونه عذاب بدهید؟! آن دو را اخراج کنید.
ماکرو نگاهش به انویو می‌افتد، چشمان خاکستری‌اش را ریز می‌کند و به بینی‌اش چین می‌دهد:
- ای زال کثیف! باز چه توطئه‌ای می‌چینی؟!
انویو به سوی ماکرو برمی‌گردد و با اخمی بازنشدنی میان ابروهای...

M.Fakher · 23/1/23

لوگیکو به ماکرو نگاه می‌کند، لبخندی می‌زند و سرش را به نشانه‌ی تشکر و تایید تکان می‌دهد، هیچ‌وقت فکر نمی‌کرد که روزی از اینکه برای آمدن ماکرو به دربار ملکه را سرزنش کرده بود این‌قدر شرمنده شود.
- تو شایسته‌ترین حاکمی هستی که سرزمین فرو دم می‌توانست داشته باشد جناب ماکرو... ممنونم!
***
چشمانش را باز می‌کند و سرجایش می‌نشیند، به چلچراغ وسط اتاقش زل می‌زند و رد نورهای درخشانش را دنبال می‌کند، در نهایت به خودش اعتراف می‌کند که اصلاً مایل نیست به جلسه برود، عزیز شده‌ها در آخر تصمیمشان را غالب کرده بودند و درنهایت لوگیکو مجبور شد به جای خودش و ماکروسل قصر را ترک کند.
دستی به ابروهای کمانی‌اش می‌کشد، حال او باید در جلسه‌ای شرکت کند که نبود لوگیکو و لبخند پیروزی عزیز‌شده‌ها در آن خودنمایی...

M.Fakher · 29/1/23

دوباره و دوباره جمله را می‌خواند، ضربان قلبش تند می‌زند، تند و تندتر! نفسش هم گویا قصد مسابقه با قلبش را دارد! نامه را بدون آن‌که توجهی داشته باشد همین‌طور رها می‌کند، از پله‌ها با سرعت (اما به سختی) با کفش‌های پاشنه بلندش بالا می‌رود. در را که باز می‌کند انویو را می‌بیند:
- هر امری دارید در خدمتم ملکه.
- برو تمام درباریان را خبر کن به تالار دوم بروند!
انویو اخمی می‌کند:
- چیزی ش... .
- همین الان انویو!
انویو را ترک می‌کند و درحالی که دوا‌ن‌دوان به سوی کتاب‌خانه می‌رود، از طریق قدرتش دوو را صدا می‌زند اما پاسخی نمی‌شنود، دنیایش برهم می‌خورد، نمی‌تواند! اگر دوو نباشد نمی‌تواند! زیر لب با خود حرف می‌زند:
- حالش خوب باشد، حالش خوب باشد... .
درِ کتابخانه را که باز می‌کند ناگهانیی به دوو...

M.Fakher · 29/1/23

دوو سرش را پایین می‌آورد و چانه‌اش را به آرامی روی سر امیلی می‌گذارد.
- هرچقدر پاسختان را دادم متوجه نشدید... چه شده؟
به خود می‌آید و از دوو دور می‌شود.
- باید به سرعت به تالار دوم برویم، شک ندارم که در دنیای والا* اتفاقاتی مهم درحال رخ دادن است!
عصای افتاده‌ی دوو را به او باز‌می‌گرداند، دستش را می‌کشد تا به سوی تالار دوم بروند.
- چه اتفاقی افتاده؟ دست دوو را بیش‌تر می‌کشد و درحالی که سعی می‌کند با پاشنه‌های بلندش زمین نخورد پاسخ می‌دهد:
- هشداری به دستم رسید، نمی‌دانم چطور، نمی‌دانم توسط چه اتفاقی... اما جان شما در خطر است! باید عجله کنیم.
به تالار دوم می‌روند، تمام عزیز شده‌ها و خدمت‌گذاران با نگاهی کنجکاو به امیلی و دوو می‌نگرند و با ورودشان سیل سوال‌ها را روان می‌کنند:
- چه شده...

M.Fakher · 15/2/23

بچه‌ها از این به بعد تمامی دیالوگ‌ها محاوره‌ست و بعدا دیالوگ‌های قبلی رو هم درست می‌کنم.♥

نه! چرا باید این‌طور شود؟! چرا باید بخواهد با لوسیا به امیلی خ**یا*نت کند؟! چرا به تعهدی که به عشق امیلی دارد پشت می‌کند؟!
- ملکه... .
و با همان صدای ضعیف دوو همه‌ی دنیا می‌شود سکوت و او می‌ماند و مشاورش، چشمانش را باز می‌کند و به او می‌نگرد. چهره‌ی دوو رنگ باخته و چشمانش از بهت و تحیر درشت شده است.
- درد.... از درون دارم می‌سوزم!
سپس چشمانش را از درد می‌بندد، ناخواسته دستش را از ماکرو جدا کرده و روی قلبش می‌گذارد، از دردی که در وجودش رسوخ کرده آه می‌کشد و امیلی با همان آه روح از کالبدش خارج می‌شود! مشاورش، مربی‌اش، حامی‌اش، پدرش! درست در جلوی...

M.Fakher · 15/2/23

نگاه از او می‌گیرد و مصمم دست پاتریشیا را می‌فشارد، چشمانش را می‌بندد و تمرکز می‌کند. پشت پلک‌هایش چهره‌ی لوسیا را می‌بیند و صدای ضمیروالا را بار دیگر می‌شوند:
" زود باش لوسیا! می‌دونم که تو هم از من بدت نمیاد وگرنه این لبخند‌های زیبا رو تحویل من نمی‌دادی!"
امیلی اخمی می‌کند و فرمان می‌دهد:
- حالا!
جریان قوی‌ای از سوی پاتریشیا دریافت می‌کند، جریانی که تنها متعلق به او نیست بلکه متعلق به تمام عزیزشده‌هاست. سر انگشتانش از قدرت آن‌ها گز گز می‌کند و انرژی‌اش فراتر می‌شود اما بدون لحظه‌ای تردید همان انرژی را از دست چپش به دست راستش منتقل می‌کند و همراه با تمام قدرت خود به دوو انتقال می‌دهد.
پس از چند ثانیه با چشمان بسته متوجه می‌شود که دوو از ورود آن انرژی‌ها قوت گرفته است! دوو کمر راست...

M.Fakher · 11/3/23

فصل دهم: سرگردان
دوراهی سرگردانی:
کمک به احساس تعلق یا انجام خ**یا*نت!

پس از ترک ضمیروالا از پیش لوسیا پادشاه اریک با دو دستانش محکم به میز می‌کوبد و می‌ایستد، به دور میز می‌گردد و با چشمان وحشی‌اش تک‌تک حاضرین را از نظر می‌گذراند:
- بهتون گفته بودم این‌ کار عمل نمی‌کنه!
با انگشتش به پولیتو اشاره می‌کند:
- اما تو اصرار داشتی که این نقشه عملی میشه! و تو جناب دیاگو [انگشت اشاره‌اش به سوی دیاگو می‌رود] مشاور اول من! تو هم تصمیمش رو تأیید کردی!
انگشتش را به سوی همه‌ی حضار می‌چرخاند:
- تک‌تکتون به تصمیم پولیتو رأی مثبت دادین تا یک سواره نظام دیگه از دربار دل رو حذف کنید؛ اما نتیجه‌ش چی شد؟! شکست مفتضحانه‌ی سرزمین من!
تُن صدایش آرام است، درست مانند...

رتبه سوم فانتزی رمان وادیِ دل ملکه می‌طلبد! | ام.فاخر کاربر انجمن یک رمان

از کدوم شخصیت بیش‌تر خوشتون میاد؟

امیلی/ ملکه‌ی دل

کانسینسو/ وزیر اعظم

لوگیکو/ مباشر

آلبرت

شخصیت‌ها پردازش خوبی نداشت :-(

آرگومنتو

اریک

گزینه‌های بیشتر

M.Fakher

امضا : M.Fakher

M.Fakher

امضا : M.Fakher

M.Fakher

امضا : M.Fakher

M.Fakher

امضا : M.Fakher

M.Fakher

امضا : M.Fakher

M.Fakher

امضا : M.Fakher

M.Fakher

امضا : M.Fakher

M.Fakher

امضا : M.Fakher

M.Fakher

امضا : M.Fakher

M.Fakher

امضا : M.Fakher

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 0)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 0, کاربر: 0, مهمان: 0)