مجموعه دلنوشته‌‌های دریازده | نگار.میم کاربر انجمن یک رمان

[Negar-]

انگار تکه‌ای از تو را در وجودِ من گذاشتند.
چرا از همان اول به دل نشستی؟
بدون حرف دل می‌بردی
چرا می‌خواهی نفس‌هایت را از من دریغ کنی؟​

 

[Negar-]

دلم می‌خواهد با تو باشم
تا ابد...
نه نه!
حتی در آن دنیا هم با تو باشم.​

 

[Negar-]

می‌دانی؛
تقصیر من نیست
اگر که به تو گیر می‌دهم!
دلتنگی که به اوج برسد
دل افسار به دست می‌گیرد و
هر چه می‌خواهد می‌گوید
و سپس آرام می‌گیرد.​

 

[Negar-]

می‌شود برای آن چشم‌ها نَمُرد؟!
تو بگو می‌شود؟
نه، باید جان داد...
جان که سهل است!
باید یک دنیا را فدایشان کرد.​

 

[Negar-]

دارد تمام می‌شود...
من را می‌گویم!
دارد تمام می‌شود...
بیا و به داد این دلِ دیوانه بِرس.
من، تا زنده‌ام یادت را در دلم نگاه خواهم داشت.​

 

[Negar-]

نمی‌دانی دل چگونه بی‌قرارت می‌شود؟
وقتی حرف نمی‌زنی، وقتی سخن نمی‌گویی...
دل بی‌قرارت می‌شود!​