مجموعه دلنوشته‌‌های دل‌بردگی و هستی | دینا سهیل کاربر انجمن یک رمان

[nfas000]

می‌ترسم از اینکه در آغوشت بگیرم
از اینکه بوسه‌ای به پیشانی‌ات بزنم
از اینکه لحظه‌ای شجاع شوم و داد بزنم:
ما مال همیم!
از اینکه با تو تنها باشم.
از اینکه...
ولی دوست داشتن همین است؛ نه؟

 

[nfas000]

زندگی یعنی احساس..
مثل باز کردن یک هدیه...
مثل یک سفر با هواپیما بر فراز اقیانوس...
مثل نگرانی برای قبولی...
مثل دوست داشتن تو.

 

[nfas000]

شاید در یک روز دیگر...
هفته دیگر..
ماه دیگر...
سال دیگر...
زندگی‌ای دیگر مال هم باشیم.

 

[nfas000]

"دل به دل راه دارد"
قبولش داری؟
من با تمام کوچکیم نقض‌اش می‌کنم؛ درست زمانی که درتب توام و تو راحت می‌خندی.

 

[nfas000]

یک مادر فداکار،
یک عاشق دل خسته،
یک همسر وفادار
همه به یک استراحت نیاز دارند
یک خواب
یک کافی‌شاپ
یک سفارش خاص، مخصوص خودش
و سکوت.

 

[nfas000]

پشت یک پنجره.
یک پنجره که باز شده و بادی که پرده‌ی سفید رنگ را به پایکوبی در آورده.
یک زن روی یک صندلی چوبی.
و منتظر برای برگشت عشق.
اما فقط باید منتظر بشود؟
"بانو خوش باش در جوار خودت."
یا خودش میاید یا نامه‌اش.

 

[nfas000]

بعضی وقتا دلم می‌خواهد از عشق بگویم.
از دل‌بردگی که بدون آن هستی غیرممکن می‌شود.
زندگی معنا نمی‌گیرد؛ ولی..
دلم می‌گیرد از کسانی که زن را تنها موجودی می‌دانند برای عشق و دلبری.
زنان آرزو دارند و تلاش می‌کنند.
زنان قوی‌ان و فقط برای عشق ساخته نشدند.

 

[nfas000]

وقتی توی سکوت خانه تنها نشسته بود به یاد دوران قدیم افتاد.
گل رز، شکلات ولینتاین، روز عشق، غمز و...
و تهش شد این خانه و سکوتش.
بیا در تنهایی خود حال کنیم و کمی منتظر باشیم؛ نه همیشه.

 

[nfas000]

زندگی ادویه‌دار می‌شود؛ با عشق
مواظب باش
زیاد ادویه زدن؛ دل میزند.
کم باشد میل به ادامه را از آدم می‌رباید

 

[nfas000]

بعضی وقتا در کنار عشق باید زندگی کرد.
باید رویا دید و واقعیت را نوشید.
عشق زیباست اما نه به اندازه موفقیت و تنهایی‌ات.