مشاعره مشاعره با اشعار بیدل

[m.sina]

آیینه بر خاک زد صُنعِ یکتا
تا وانمودند کیفیتِ ما
بنیادِ اظهار بر رنگ چیدیم
خود را به هر رنگ کردیم رسوا

از عشق همین نکته کفایت ما را
وجدا و شرف به عهد نفروخته ایم

 

[Samira-M]

از عشق همین نکته کفایت ما را
وجدا و شرف به عهد نفروخته ایم

محو اوگشتم و رازم به ملاء توفان کرد
هست حیرانی عاشق لب گویا، گویا

داغ معماری اشکم که به یک لغزیدن
عافیتها شد ازین آبله برپا، برپا

 

[m.sina]

محو اوگشتم و رازم به ملاء توفان کرد
هست حیرانی عاشق لب گویا، گویا

داغ معماری اشکم که به یک لغزیدن
عافیتها شد ازین آبله برپا، برپا

از عشق همین نکته کفایت ما را
وجدان و شرف به عهد نفرو خته ایم

 

[Samira-M]

از عشق همین نکته کفایت ما را
وجدان و شرف به عهد نفرو خته ایم

مردمک از دیده ها پیش از نگه گیرد هوا
سوختم چندانکه با خوی توگشتم آشنا
عمرها شد درهوایت بال عجزی می زند
ناکجا پروازگیرد بیدل از دست دعا

 

[بَهآرنارنج]

مردمک از دیده ها پیش از نگه گیرد هوا
سوختم چندانکه با خوی توگشتم آشنا
عمرها شد درهوایت بال عجزی می زند
ناکجا پروازگیرد بیدل از دست دعا

اعداد ما تهی‌ کرد چندان‌ که صفر گشتیم
از خویش‌ کاست اما بر ما فزود ما را

 

[m.sina]

اعداد ما تهی‌ کرد چندان‌ که صفر گشتیم
از خویش‌ کاست اما بر ما فزود ما را

ای همه آیات قدرت ظاهر از شان شما
کارهای مشکل آفاق آسان شما
هرسری راکز رعونت‌گردن افرازد به چرخ
مو‌کشان آرد قضا در راه جولان شما

 

[Samira-M]

ای همه آیات قدرت ظاهر از شان شما
کارهای مشکل آفاق آسان شما
هرسری راکز رعونت‌گردن افرازد به چرخ
مو‌کشان آرد قضا در راه جولان شما

آیینه واریم محروم عبرت
دادند ما را چشمی که مگشا
درهای فرد وس وا بود امروز
از بی دماغی گفتیم فردا

 

[بَهآرنارنج]

آیینه واریم محروم عبرت
دادند ما را چشمی که مگشا
درهای فرد وس وا بود امروز
از بی دماغی گفتیم فردا

اعداد ما تهی‌ کرد چندان‌ که صفر گشتیم
از خویش‌ کاست اما بر ما فزود ما را

 

[m.sina]

اعداد ما تهی‌ کرد چندان‌ که صفر گشتیم
از خویش‌ کاست اما بر ما فزود ما را

از قاصد دلبر خبر دل طلبیدم
خاکم به دهن به، ‌که بگویم چه شنیدم

عالم همه در چشم من از یأس سیه شد
جز کسوت پایم به بر دهر ندیدم

 

[بَهآرنارنج]

از قاصد دلبر خبر دل طلبیدم
خاکم به دهن به، ‌که بگویم چه شنیدم

عالم همه در چشم من از یأس سیه شد
جز کسوت پایم به بر دهر ندیدم

موج پوشید روی دریا را
پردهٔ اسم شد مسما را