درحال ترجمه ترجمه رمان برده سایه| کورویامی کاربر انجمن یک رمان

Kuroyami · 29/4/24

- "بالاخره یه چیز خوب پیداش شد! تعجب می‌کنم که آیا..."
- کاروان رو متوقف کنین! برای کمپ آماده شید!
به دستور فرمانده سربازان، بردگان لرزان ایستادند و خسته به روی زمین افتادند.
فضای خالی کوچکی که جاده در آن عریض می شد تا حدودی توسط صخره سنگی بیرون زده، از باد محافظت می شد، اما هنوز آنقدر سرد بود که سانی نمی توانست به راحتی استراحت کند.
سربازان مشغول جمع کردن بردگان به مانند یک گله در یک دایره تنگ شدند. بردگان را مجبور به اشتراک گرمای تنشان با یکدیگر کردند. سربازان آتش بزرگی را در مرکز اردوگاه روشن نمودند؛ البته نه قبل از مراقبت از اسب هایشان. واگن سنگین حامل مواد غذایی، آب و محموله های دیگر که زنجیر اصلی بردگان به آن محکم بسته شده بود، برای جلوگیری از وزش باد به جلو رانده شد. سانی در حالی...

Kuroyami · 6/7/24

باز همان برده با صدای آرام بود. سانی برگشت و بالاخره برای اولین بار بدن او را دید؛ مردی قد بلند، حدوداً چهل ساله، لاغر و به طرز عجیبی خوش تیپ، با قیافه ای باوقار و اهل علم.
اینکه چگونه مردی مانند او برده شد، یک راز بود. با این حال آن مرد آنجا بود.
- چی؟! بازم تو و نصیحتات! چرا؟!
دانشمند لبخندی عذرخواهانه زد:
- اسم این توت ها بلودبینه. اونا تو جاهایی که خون آدما می‌ریزه، رشد می کنن. واسه همینه که همیشه خیلی از اونا تو. مسیرهای تجارت برده وجود داره.
- پس واسه چی نخورم؟
مرد میانسال آهی کشید:
- بلودبین سمیه! فقط چندتا توت برای کشتن یک مرد بالغ کافیه.
- لعنت!
برده‌ی شیطان به عقب برگشت و به دانشمند خیره ماند. سانی توجه زیادی به آنها نکرد. چون در حالی که به اطراف نگاه می کرد، سرانجام محل...

Kuroyami · 6/7/24

فصل چهارم

پادشاه کوهستان

با چرخش به سمت صدای رعد و برق، بسیاری از بردگان سر خود را بلند کردند. فقط سنگ ها و تکه های سنگین یخ بود که از بالا بر سر آنها می بارید. برده‌ها وحشتزده در غوغایی از فریادها دور شدند. سایه‌ها با خوشحالی روی سنگ‌های سیاه می‌رقصیدند در حالی که آن بردگان درگیر زنجیره ضخیم، روی زمین افتادند و دیگران را با خود پایین کشیدند.
سانی یکی از معدود افراد ایستاده بود. بیشتر به این دلیل که آماده بود چنین اتفاقی بیفتد. آرام و جمع شده، به آسمان شب خیره شد، چشمان برجسته‌اش، تاریکی را درنوردید و یک قدم به عقب برداشت. در ثانیه بعد، یک تکه یخ به اندازه نیم‌تنه‌ی یک مرد، درست در مقابل او به زمین برخورد کرد. تکه یخ بزرگ...

Kuroyami · 31/7/24

فصل پنجم

×زنجیر شکسته×

- [شما یک جانور خفته، لارو پادشاه کوهستان را کشتید.]
سانی به زانو افتاد. نفس نفس نمی‌زد. انگار تمام بدن او از چرخ گوشت عبور کرده بود. حتی مقادیر زیادی آدرنالین هم نمی‌توانست تمام درد و خستگی‌اش را از بین ببرد و با این حال، او به وجد آمد. رضایت از کشتن لارو آنقدر زیاد بود که او حتی فراموش کرد از دریافت نکردن حافظه ناامید شود؛ آیتم ویژه‌ای که به ذات ساکنان قلمرو رویایی گره خورده بود و گاهی اوقات توسط طلسم به فرد پیروز بیدار شده اهدا می شد.
یک شمشیر جادویی یا یک زره در حال حاضر به کار می‌آمد. لعنت! او حتی به یک کت گرم بسنده می‌کرد.
سانی فکر کرد که می‌تواند سه ثانیه دیگر استراحت کند.
به هر حال،...

درحال ترجمه ترجمه رمان برده سایه| کورویامی کاربر انجمن یک رمان

گزینه‌های بیشتر

Kuroyami

امضا : Kuroyami

Kuroyami

امضا : Kuroyami

Kuroyami

امضا : Kuroyami

Kuroyami

امضا : Kuroyami

موضوعات مشابه