روی سایت دلنوشته دنياى خواب رفته | نگاربانو کاربر انجمن یک رمان

[نگاردال]

حرف‌هايت را شنيدم
غم‌هايت را درک كردم
گستاخى‌هايت را فراموش كردم
اما تو چه كردى...

 

[نگاردال]

به دنبال كدام حسم كه همه را از خود رانده‌ام
تنهايي‌ام را دوس دارم
من با تنهايى به دنيا آمده‌ام!

 

[نگاردال]

دردهايم بس نبود، حال بايد تاوان گرماى خورشيد را هم پس دهم
دنيايم بس نبود، حال بايد دنياى خورشيد را هم درک كنم!

 

[نگاردال]

تو كيستى كه اين‌گونه بى‌تاب توام
تو كيستى كه شب‌ها از هجوم افكارت خوابم نمى‌برد
تو چيستى كه اين‌گونه بى‌تو بى‌تابم...

 

[نگاردال]

روياهايم را درک مى‌كنم
دنياهايم را حس مى‌كنم
اما در اين بين چه كسى رويا و دنياى مرا درک مى‌كند؟

 

[نگاردال]

به دنبال نگاه يار تا كجاها گشته‌ام
حال مى‌گويند كه گمراه گشته‌ام!

 

[نگاردال]

هرچى آرزوى خوبه مال تو
هرچى درد و غصه هس واسه من
هرچى خوبى توى دنياس واسه تو
هرچى درد و ناله هس واسه من...

 

[نگاردال]

لمس دنيايت
لمس فردايى نوين
لمس عاشقانه‌هاى من و تو
لمس درياى كران توست!

 

[نگاردال]

حق با توست، من بدم
من مثل هيچ‌كس نيستم
مردمان شهر تو زير يک سقف گم‌اند!

 

[نگاردال]

آدما رنگارنگن، هر كدوم يه رنگن
گاهى شادن، مثل قرمز
گاهى شاداب، مثل آبى
اما همين كه كارشون باهات تموم مى‌شه، مى‌شن سياه!