روی سایت دلنوشته ى نگار| نگار بانو كاربر انجمن يك رمان

[نگاردال]

اگر می گووید دوستت دارم حداقل پای حرف خود بمانید
قلب ما که زمین بازی نیست!

 

[نگاردال]

با این حال امروز جامعه دیگر باید به شیرین و فرهاد هم شک کرد

 

[نگاردال]

عاجزانه خواهش می کنم نام عشق را به لجن نکشید

 

[نگاردال]

سال ها گذشت تا فهمیدم
قلب هیچ کس برای دیگری نمی تپد
همین ادم ها فقط کافیست کارشان با شما تمام شود
ان وقت ببینید چطور رفتار می کنند
اشتباه بیش تر انسان ها این است که فکر می کنند
گذر زمان انسان ها را تغییر داده
نه جانم گذر زمان شعور و شخصیتشان را برایتان اشکار کرده: )
#نگاردال

 

[نگاردال]

بگذار بگویم برایت
تمام روز هایی که نبودم و بودی
نیازم داشتی و نبودم
خواستی و نخواستم
داشتی و نداشتم
حس تنهایی کردی و من نکردم
تمام روز ها نامت بود یادت بود ولی این خسته دل روی گفتنش را نداشت
#نگاردال

 

[نگاردال]

رفتار دیگران را به گوش هیچ کس نرسان
می دانی چرا؟
چون همان انسان هایی که در کنار تو ادعای دوستی می کنند پشت سرت دیوی می شوند نا شناخته:)

 

[نگاردال]

به نام خالق عشق بسم الله
به نام وادی دل بسم الله
به نام تو
با یاد تو بسم الله
و خدا می داند در تک تک کلام من نام تو یک بسم الله است.

 

[نگاردال]

اشک ها پستی بلندی های گونه هایش را در می نوردند و در اغوش تنهایی میریزند.
قلب ها خست از هر روز اشک می ریزند و لعنت به این تنهایی ها ...
لعنت به دروغ هایی که صدای طلوع یک غم جدید است...

 

[نگاردال]

چند وقتی بود دیگر هیچ چیز مانند قبل نبود
چشم ها ان چشم نبودند و ل**ب ها ان گستاخی را نداشتند
چند وقتی بود دوستت دارم بی جواب می ماند
در جواب اصوات "هوم " جای
جانم را گرفته بود.
چند وقتی بود همه چیز تغییر کرده بود و در پس این تغییر یک اشتباه نهفته بود.
اشتباهی که هیچ کس گمان نمی کرد روی بر فروتنی ارد و مایه ی خداحافظی شود.
رفت..
معشوق گمان می کرد این رفتن با ان رفتن فرق دارد او باز هم باز می گردد و روز ها همان گونه ارغوانیو نیلی می شوند.
پاییز دست زردش را روی برگ ها نوازش می داد و روز ها در پس یک دیگر با رقابت سپری می شدند.
نیامد...
معشوق باز هم دلتنگ تر از همیشه به سراغ چکاوک خوش اوازش رفت
اما چه دید؟
سیلی از خنده های ویران کننده ی عاشق و سیلی از لوندی های یک عده دلبر!
معشوق برایش کافی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[نگاردال]

و باز هم پاییز سر رسید
و پرسید:
حال امسالت چطور است؟
لبخند زدم
او هم خندید
باران شدت گرفت
پاییز همچو مادری مهربان با قطراتش نوازشم کرد
من تنها بودم و طبیعت
دست در دست تنهایی داده بود
#نگاردال

4/8/98
پایان.​