وقتی خستم...
قیچی رو از روی میز بر می دارم و به سمت بالکن میرم...
به خونه هایی که چراغشون روشنه نگاه می کنم و توی دلم غبطه می خورم...
بعد موهام و می گیرم و بی رحمانه با قیچی کوتاهشون می کنم...
اون موقعست که دلم آروم میشه و به خودم می قبولونم که منم دارم از جنس سنگ میشم!