روی سایت مجموعه دلنوشته‌ها‌‌ی نیمه‌ تاریک ذهن | Bita.shayan کاربر انجمن یک رمان

[Bita]

***
عزیزان‌مان نه تنها بی‌خبر می‌روند!
میلیون‌ها دلیل و مدرک هم می‌گذارند،
تا مطمئن شویم آمدنی در کار نیست.
هر بار که کسی می‌آید
و عزیزم می‌شود...
ذهنم در گوشم می‌خواند:
به اون دل نبند جانم؛
در پلک زدنی می‌رود!
زمانی که سخن ذهن تاریکم به کرسی نشست،
این بار ذهنم دلیل و مدارک را
جلوی چشمانم می‌آورد...
در سکوتش می‌گوید:
او دیگر هیچ‌وقت برنمی‌گردد!
منتظرش نباش.​

 

[Bita]

***
در دنیای موازی؛
ذهنم را در بازار مس‌گر‌ها جا گذاشتم.
چکش‌هاست که بر ذهنم می‌زنند!
خاطرات تلخ را حک می‌کنند...
یادگار می‌شوند بر تن ذهن تاریکم.
ذهن هم بیکار نمی‌نشیند!
سال‌هاست بیخ گوشم؛
از درد فریاد می‌زند.
ذهنم با تاریکی‌اش پادشاهی می‌کند،
با فریاد‌هایش ملکه‌ می‌شود!
من هم که برده‌ای سراپا تقصیر.​

 

[Bita]

***
خاطراتم را زنده زنده،
در دیوار‌های ذهنم دفن کردم.
زلزله‌ای ده ریشتری به جانم زد!
خاطرات بود که آوار شد،
روی سر ذهن بیچاره‌ام.
طفلکی سال‌هاست آوار خاطراتم‌ را؛
روی دوش نحیفش می‌کشد.​

 

[Bita]

***
خودم که جانی برایم نمانده؛
حتی توان و رمق،
بلند شدن را هم‌ ندارم!
کاش یک نفر،
جارو و خاک انداز بیاورد،
خرده ریزه‌های ذهن داغونم را
از میان دست و پا جمع کند.​

 

[Bita]

***
ذهنت که تاریک باشد...
قلبت در سیاهی مطلق غرق می‌شود.
می‌شوی بی‌عاطفه‌ترین؛
موجود روی زمین.
درد دیگران برایت ارزنی اهمیت ندارد!
خودت آن‌قدر سیاهی در مغز و قلبت داری،
که جایی برای درک،
سیاهی دیگران باقی نمی‌ماند.​

 

[Bita]

***
پس از سال‌ها تلاش؛
بالاخره موفق شدم!
یار آلزایمری‌ام را فراموش کردم.
قسم خوردم دیگر دل به هیچ
یاری که می‌دانم مسافر است نبندم؛
امّا امان از سیاهی چشمانش!
مگر میشد به آن سیاهی دل نبست؟
دل را دو دستی تقدیمش کردم.
نفهمیدم کی قصد مهاجرت به سرش زد!
بی‌خداحافظی رفت.
ذهنم روی دوشم زد‌ و با زبان بی ‌زبانی گفت:
«دیدی گفتم می‌رود؟!
نگران نباش تنها نمی‌مانی،
غمش تا ابد با تو و قلبت می‌‌ماند.
نیمه‌ی تاریک من هم دیگر تنها نیست!
به لطف یار آلزایمری جدیدت؛
تماماً سیاه‌پوش شدم.»​

 

[Bita]

***
رفیق شفیق مغز خسته‌ام؛
قلب مریضم است.
رفاقتی دارند پایدار!
در هجوم غم در آغوش هم می‌گریند.
در زمان بیماری مرحم یک دیگر می‌شوند.
در زمان بی‌کسی و تنهایی یار هم‌ می‌شوند
و در زمان شادی...
تصحیح می‌کنم!
برای مغز و قلبم؛
شادی میوه‌ای ممنوعه است
که حق داشتنش را ندارند.​

 

[Bita]

***
در تقویم‌ ذهنم؛
هر روز تعطیل است.
تعطیلی‌هایی که با رنگ سیاه!
علامت گذاری شده‌اند.
در تقویم ذهنم؛
هر روز عزاست.
ذهن عزیزم تسلیت... .​

 

[Bita]

***
یعنی می‌شود...
روزی غیرممکن ممکن شود!
جای شب و روز عوض شود،
کسی بیاید و حال و روزه
ذهن بیمارم را عوض کند.
نه نمی‌شود!
غیرممکن ممکن نمی‌شود،
روز و شب جای خودشان‌اند.
کسی آمد و مریضی لاعلاج؛
به جان ذهنم انداخت و رفت.​

 

[Bita]

***
تمام طول سال...
در ذهنم آرزوهایم را ذخیره می‌کنم
تا در هنگام سال تحویل،
در زمان فوت کردن شمع تولد،
آن‌ها را بگویم به امید برآورده شدن.
امان از ذهن کینه‌ای‌ام!
درست در زمان مقرر
هوس انتقام به سرش می‌زند.
تمام آرزوها از خاطرم می‌پرند!
ذهن تاریکم بد لالم می‌کند.​