مشاعره مشاعره با اشعار سهراب سپهری

[m.donya]

تجربه شب پره در تاریکی است‌.زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد.زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می‌پیچد.زندگی دیدن یک باغچه از شیشه مسدود

دچار آن رگ پنهان رنگ‌ها هستی
دچار یعنی عاشق
و فکر کن که چه تنهاست
اگر ماهی کوچک، دچار آبی دریای بیکران باشد

 

[فلورا.]

در فرودست انگار، کفتری می‌خورد آب.
یا که در بیشه دور سیره‌ای پر می‌شوید
یا در آبادی کوزه‌ای پر می‌گردد

 

[m.donya]

در فرودست انگار، کفتری می‌خورد آب.
یا که در بیشه دور سیره‌ای پر می‌شوید
یا در آبادی کوزه‌ای پر می‌گردد

دوست را زیر باران باید برد
عشق را زیر باران باید جست
زیر باران باید با عشق دوید
زیر باران باید بازی کرد

 

[فلورا.]

دوست را زیر باران باید برد
عشق را زیر باران باید جست
زیر باران باید با عشق دوید
زیر باران باید بازی کرد

در شعله فانوسش سوخت:
زمان در من نمی‌گذشت.
شور برهنه‌یی بودم.او فانوسش را به فضا آویخت.

 

[m.sina]

در شعله فانوسش سوخت:
زمان در من نمی‌گذشت.
شور برهنه‌یی بودم.او فانوسش را به فضا آویخت.

تا نسیم عطشی در بن برگی بدود
زنگ باران بصدا میاید
ادم اینجا تنهاست
و در این تنهایی
سایه نارونی تا ابدیت جاریست

 

[فلورا.]

تا نسیم عطشی در بن برگی بدود
زنگ باران بصدا میاید
ادم اینجا تنهاست
و در این تنهایی
سایه نارونی تا ابدیت جاریست

تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید
و اگر بغض کنی
آه از آیینه دنیا که چه ها خواهد کرد
گنجه دیروزت، پر شد از حسرت و اندوه و چه حیف!

 

[m.donya]

تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید
و اگر بغض کنی
آه از آیینه دنیا که چه ها خواهد کرد
گنجه دیروزت، پر شد از حسرت و اندوه و چه حیف!

فکر کن که چه تنهاست
اگر ماهی کوچک، دچار آبی دریای بیکران باشد
چه فکر نازک غمناکی
و غم تبسم پوشیده نگاه گیاه است

 

[شکوفه یاس]

فکر کن که چه تنهاست
اگر ماهی کوچک، دچار آبی دریای بیکران باشد
چه فکر نازک غمناکی
و غم تبسم پوشیده نگاه گیاه است

تکان قایق، ذهن ترا تکانی داد:

غبار عادت پیوسته در مسیر تماشاست.

همیشه با نفس تازه راه باید رفت

و فوت باید کرد

که پاک پاک شود صورت طلایی مرگ.

 

[فلورا.]

تکان قایق، ذهن ترا تکانی داد:

غبار عادت پیوسته در مسیر تماشاست.

همیشه با نفس تازه راه باید رفت

و فوت باید کرد

که پاک پاک شود صورت طلایی مرگ.

گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود
گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود
گاهی بساط عیش خودش جور می شود
گاهی دگر، تهیه بدستور می شود

 

[m.sina]

گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود
گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود
گاهی بساط عیش خودش جور می شود
گاهی دگر، تهیه بدستور می شود

در باغ جهان پا نگرفتیم چنان سرو
چون سایه سبک از سر دیوار گذشتیم