مشاعره مشاعره مشروط (واژگان)

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

یک شب، باد با تو خوانده بود
یک شب که تو بر دامنت می گریستی
پرنده از تو می گفت، موج از انبوه زخم نمک، آب از تهی شدن
اما کسی مرا به فصل تنهایی تو نخوانده بود

«تنهایی»

 

[m.sina]

یک شب، باد با تو خوانده بود
یک شب که تو بر دامنت می گریستی
پرنده از تو می گفت، موج از انبوه زخم نمک، آب از تهی شدن
اما کسی مرا به فصل تنهایی تو نخوانده بود

«تنهایی»

من آن گلبرگ مغرورم نمی میرم ز بی آبی
ولی بی دوست میمیرم در این مرداب تنهایی

فراق لطفا

 

[Tahmine Arjmand]

من آن گلبرگ مغرورم نمی میرم ز بی آبی
ولی بی دوست میمیرم در این مرداب تنهایی

فراق لطفا

دست‌هایم را

از اشک

برکه‌ای ساخته‌ام

و در آینه‌اش

چشمانم را

آماده تسلیم دیدم

بی باوری مرگ بود

که جای خود را

به

باور فراق می‌داد

در حزن تفته غروب تابستان

و زندگی

به خاطر چشمانی

عزیزتر از زندگی

ادامه می‌یافت




«عشق» لطفا

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

نشود فاش کسی آنچه میان من وتوست
تا اشارات نظر نامه رسان من وتوست
گوش کن بالب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من وتوست
روزگاری شد وکس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من وتوست
گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه ی عشق میان من وتوست

هوشنگ ابتهاج
ـــــــــ
زمزمه لطفا

 

[Tahmine Arjmand]

نشود فاش کسی آنچه میان من وتوست
تا اشارات نظر نامه رسان من وتوست
گوش کن بالب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من وتوست
روزگاری شد وکس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من وتوست
گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه ی عشق میان من وتوست

هوشنگ ابتهاج
ـــــــــ
زمزمه لطفا

من گره خواهم زد،


چشمان را با خورشید ، دل ها را با عشق،


سایه ها را با آب، شاخه ها را با باد.


و بهم خواهم پیوست، خواب کودک را


با زمزمه ی زنجره ها


بادبادک ها، به هوا خواهم برد


گلدان ها، آب خواهم داد...

سپهری...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[m.sina]

من گره خواهم زد،


چشمان را با خورشید ، دل ها را با عشق،


سایه ها را با آب، شاخه ها را با باد.


و بهم خواهم پیوست، خواب کودک را


با زمزمه ی زنجره ها


بادبادک ها، به هوا خواهم برد


گلدان ها، آب خواهم داد...

سپهری



«نگاه» لطفا

من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان
که من آن راز توان دیدن و گفتن نتوان

که شنیده است نهانی که در آید در چشم
یا که دیده است پدیدی که نیاید به زبان

چشم لطفا

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان
که من آن راز توان دیدن و گفتن نتوان

که شنیده است نهانی که در آید در چشم
یا که دیده است پدیدی که نیاید به زبان

چشم لطفا

گشودم صبح چشم را با نگاهی خیره در آسمان

نه غزل نوشته بودم نه ترانه ای سرودم
که به حرمت سکوتم، تو به دیدنم بیائی
نه سراغ من گرفتی نه سخن به نامه گفتی
به همان بهانه ای که، نشنیده ای ندائی

غزل لطفا

 

[m.sina]

گشودم صبح چشم را با نگاهی خیره در آسمان

نه غزل نوشته بودم نه ترانه ای سرودم
که به حرمت سکوتم، تو به دیدنم بیائی
نه سراغ من گرفتی نه سخن به نامه گفتی
به همان بهانه ای که، نشنیده ای ندائی

غزل لطفا

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست

رود لطفا

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست

رود لطفا

رود از دیــده چــو بــا یــادمــنــش اشــک نــدامـت
لـــالـــه از خــاکــم و از کــالــبــدم نــالــه بــرآیــد

دیده لطفا

 

[m.sina]

رود از دیــده چــو بــا یــادمــنــش اشــک نــدامـت
لـــالـــه از خــاکــم و از کــالــبــدم نــالــه بــرآیــد

دیده لطفا

روزگاريست که سودای بتان دين من است

غم اين کار نشاط دل غمگين من است

ديدن روی تو را ديده جان بين بايد

وين کجا مرتبه چشم جهان بين من است

دل لطفا