روی سایت دلنوشته دلگیرم| sanam_gh کاربرانجمن یک رمان

[sanam_gh_]

نام دلنوشته: دلگیرم
به قلم: _sanam_gh
ویراستار: نسترن بانو

مقدمه:
چه بی‌هوا دلگیرم...
از آن‌چه که مرا این چنین دلتنگ کرده است!

 

[sanam_gh_]

حق داشتن روزهای خوب را چه کسی از من گرفته است؟
کی باعث حال بدِ من است؟
چی سبب شده که این چنین دلگیر باشم؟!

 

[sanam_gh_]

کیست آن باعث و بانی این آدم روانی
که سبب قتل عام احساسات خویش شده
و حال می‌شود یک قربانی...؟!

 

[sanam_gh_]

این روزها برایم چه دل‌گیر می‌شود
این هوا...
که در نبودت،
فقط قدم‌زدن‌های عاشقانه را طلب دارد...!

 

[sanam_gh_]

دلگیرم از آدما،از زمانه، از آن‌چه که با من این چنین کرد!
دلم می‌خواهد که فریاد بزنم
این دردی را که دچارشم!
اما نیست توانی دگر برای اعتراض که
همچنان لبریز از خموشی‌ام...

 

[sanam_gh_]

چه بی‌هوا، هوایت را کرده دلی که پیشت گیر است! نیستی و خبر نداری از من و آن دلی که دلتنگت است!

 

[sanam_gh_]

یهویی دلم گیر تو شد!
تو رفتی
نمی‌دانی که بی‌تو حالم چه شد...!

 

[sanam_gh_]

دلگیرم من از تمام آدمایی که تنهایی را دچارم کردن!
همونایی که باعث حالَ بدم شدن!
همونایی که باعث درد وجودم شدن!
همونایی که حالا رفتن و گم وگور شدن...!

 

[sanam_gh_]

برایم آسان نیست، آسوده خاطر باشم
برای حالی که این روزها دارم!
تو که نمی‌دانی چه دلگیرم می‌کند، وقتی یادم میاد که دیگه تو را ندارم...!

 

[sanam_gh_]

چه دلگیرانه
تکیه داده‌ام به دیوار بی‌کسی
با همان فندک یادگاری
که بهم دادی
می‌زنم لب به سیگاری
به خاطر حال بدی که بهم دادی...