مشاعره مشاعره با اشعار عليرضا آذر

[Talkheazari]

تا مرا می نگرد قافیه را میبازم
بازی منتهی الاخره را میبازم

من از به جهان آمدنم دلگیرم
آماده کنید جوخه را، میمیرم

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

من از به جهان آمدنم دلگیرم
آماده کنید جوخه را، میمیرم

من بد اورده دنیای پر ازبیم و امید
نامه دادم نخوری سیب، ولی دیر رسید...

 

[Talkheazari]

من بد اورده دنیای پر ازبیم و امید
نامه دادم نخوری سیب، ولی دیر رسید...

دست خراب است، چرا سر کنم!؟
آس نشانم بده باور کنم!!

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

دست خراب است، چرا سر کنم!؟
آس نشانم بده باور کنم!!

ما دوتا جبر به ماندن، دو نفر مجبوریم

ما دوتا حکمِ سَلیسیم، دو باید‌ بِشَوی

ما دو ما قبل هر آن چیز، دوتا روزِ ازل

شاید این بار نرفتی و مُردد بشوی

 

[Talkheazari]

ما دوتا جبر به ماندن، دو نفر مجبوریم

ما دوتا حکمِ سَلیسیم، دو باید‌ بِشَوی

ما دو ما قبل هر آن چیز، دوتا روزِ ازل

شاید این بار نرفتی و مُردد بشوی

یک قدم از تو، همه‌ی جاده من
خون بطلب، سینه‌ی آماده من

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

یک قدم از تو، همه‌ی جاده من
خون بطلب، سینه‌ی آماده من

نگاهم کن ای ساحل خوان آخر
و از گور من جوجه تر درآور
به جادوی لحنت مرا زیر و بم کن
و شر مرا از سر مرگ کم کن

 

[jαɴα]

نگاهم کن ای ساحل خوان آخر
و از گور من جوجه تر درآور
به جادوی لحنت مرا زیر و بم کن
و شر مرا از سر مرگ کم کن

ناسره را با سره پیوند نیست

لغلغه ها در دهن آویختند

خوب و بدی را به هم آمیختند

ملعبه ی قافیه بازی شدی

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

ناسره را با سره پیوند نیست

لغلغه ها در دهن آویختند

خوب و بدی را به هم آمیختند

ملعبه ی قافیه بازی شدی

یک وجب از پنجره پرواز کن
گوش مرا معرکه ی راز کن
حرف بزن ابر مرا باز کن
دیر زمانیست که بارانیم

 

[jαɴα]

یک وجب از پنجره پرواز کن
گوش مرا معرکه ی راز کن
حرف بزن ابر مرا باز کن
دیر زمانیست که بارانیم

مثلِ دانستن چرا مردن

مثلِ از روی عمد سُر خوردن



مثلِ یک کارِ بد که باید کرد

کوچه را یک قدم عقب برگرد...

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

مثلِ دانستن چرا مردن

مثلِ از روی عمد سُر خوردن



مثلِ یک کارِ بد که باید کرد

کوچه را یک قدم عقب برگرد...

دست کسی نیست زمینگیریم
عاشق این آدم زنجیری‌ام
شعله بکش بر شب تکراریم
مردهی اینگونه خود آزاریم